Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ.
Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi.
I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego: który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł, i pogrzebion: zstąpił do piekieł: trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa; siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego: stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
|
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Pójdźmy uwielbiać.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Pójdźmy uwielbiać.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pójdźmy uwielbiać.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Iste Conféssor Dómini, coléntes
Quem pie laudant pópuli per orbem,
Hac die lætus méruit suprémos
Laudis honóres.
Qui pius, prudens, húmilis, pudícus,
Sóbriam duxit sine labe vitam,
Donec humános animávit auræ
Spíritus artus.
Cujus ob præstans méritum, frequénter,
Ægra quæ passim jacuére membra,
Víribus morbi dómitis, salúti
Restituúntur.
Noster hinc illi chorus obsequéntem
Cóncinit laudem celebrésque palmas,
Ut piis ejus précibus juvémur
Omne per ævum.
Sit salus illi, decus atque virtus,
Qui, super cæli sólio corúscans,
Tótius mundi sériem gubérnat,
Trinus et unus.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
Wyznawca Pański, którego narody,
Czcią otaczają i wielbi świat cały,
Dzisiaj szczęśliwy dostąpił nagrody,
Niebieskiej chwały.
Pobożny, korny, roztropny, w czystości,
Wiódł żywot skromny, bez zmazy grzechowej,
Dopóki mięśnie ożywiał i kości
Oddech życiowy.
Nieraz, przez jego przemożne zasługi,
Ciała tu, ówdzie, chorobą złożone,
Z niemocy ciężkiej powstają i długiej
Cudem zleczone.
Przeto więc nasza pokorna drużyna
Zwycięstwo jego opiewa i chwałę,
Aby nas jego wspierała przyczyna
Przez życie całe.
Cześć bądź i chwała, sława i potęga
Temu, co z niebios jaśniejąc wyżyny,
Swą władzą krańców wszechświata dosięga
W Trójcy Jedyny.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Commune aut Festo}
Nocturn I.
Ant. Beátus vir, * qui in lege Dómini meditátur: volúntas ejus pérmanet die ac nocte, et ómnia quæcúmque fáciet, semper prosperabúntur.
Psalmus 1 [1]
1:1 Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum, et in via peccatórum non stetit, * et in cáthedra pestiléntiæ non sedit:
1:2 Sed in lege Dómini volúntas ejus, * et in lege ejus meditábitur die ac nocte.
1:3 Et erit tamquam lignum, quod plantátum est secus decúrsus aquárum, * quod fructum suum dabit in témpore suo:
1:3 Et fólium ejus non défluet: * et ómnia quæcúmque fáciet, prosperabúntur.
1:4 Non sic ímpii, non sic: * sed tamquam pulvis, quem proícit ventus a fácie terræ.
1:5 Ídeo non resúrgent ímpii in judício: * neque peccatóres in concílio justórum.
1:6 Quóniam novit Dóminus viam justórum: * et iter impiórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beátus vir, qui in lege Dómini meditátur: volúntas ejus pérmanet die ac nocte, et ómnia quæcúmque fáciet, semper prosperabúntur.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony i psalmy z części wspólnych lub własne}
Nokturn I.
Ant. Błogosławiony mąż, który w zakonie Pańskim rozmyśla: wola jego trwa we dnie i w nocy, i wszystko, cokolwiek czynić będzie, poszczęści się.
Psalm 1 [1]
1:1 Błogosławiony mąż, który nie chodził w radzie niezbożnych, i na drodze grzesznych nie stał, * i na stolicy zaraźliwości nie siedział:
1:2 Ale w zakonie Pańskim wola jego, * a w zakonie jego będzie rozmyślał we dnie i w nocy.
1:3 I będzie jako drzewo, które wsadzone jest nad ściekaniem wód, * które swój owoc da czasu swego:
1:3 A liście jego nie opadnie: * i wszystko, cokolwiek czynić będzie, poszczęści się.
1:4 Nie tak niezbożni, nie tak: * ale jako proch, który rozmiata wiatr z wierzchu ziemi.
1:5 Przetóż nie powstaną niezbożnicy na sądzie: * ani grzesznicy w zebraniu sprawiedliwych.
1:6 Albowiem zna Pan drogę sprawiedliwych: * a droga niezbożnych zginie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Błogosławiony mąż, który w zakonie Pańskim rozmyśla: wola jego trwa we dnie i w nocy, i wszystko, cokolwiek czynić będzie, poszczęści się.
|
Ant. Beátus iste Sanctus, * qui confísus est in Dómino, prædicávit præcéptum Dómini, constitútus est in monte sancto ejus.
Psalmus 2 [2]
2:1 Quare fremuérunt gentes: * et pópuli meditáti sunt inánia?
2:2 Astitérunt reges terræ, et príncipes convenérunt in unum * advérsus Dóminum, et advérsus Christum ejus.
2:3 Dirumpámus víncula eórum: * et proiciámus a nobis jugum ipsórum.
2:4 Qui hábitat in cælis, irridébit eos: * et Dóminus subsannábit eos.
2:5 Tunc loquétur ad eos in ira sua, * et in furóre suo conturbábit eos.
2:6 Ego autem constitútus sum Rex ab eo super Sion montem sanctum ejus, * prǽdicans præcéptum ejus.
2:7 Dóminus dixit ad me: * Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
2:8 Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam, * et possessiónem tuam términos terræ.
2:9 Reges eos in virga férrea, * et tamquam vas fíguli confrínges eos.
2:10 Et nunc, reges, intellégite: * erudímini, qui judicátis terram.
2:11 Servíte Dómino in timóre: * et exsultáte ei cum tremóre.
2:12 Apprehéndite disciplínam, nequándo irascátur Dóminus, * et pereátis de via justa.
2:13 Cum exárserit in brevi ira ejus: * beáti omnes qui confídunt in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beátus iste Sanctus, qui confísus est in Dómino, prædicávit præcéptum Dómini, constitútus est in monte sancto ejus.
|
Ant. Blessed and holy is he * that putteth his trust in the Lord, that declareth the decree of the Lord, and is set upon His holy hill.
Psalm 2 [2]
2:1 Czemu się wzburzyli poganie: * a ludzie rozmyślali próżne rzeczy?
2:2 Stanęli wespół królowie ziemscy, a książęta zeszli się w gromadę * przeciw Panu, i przeciw Chrystusowi jego.
2:3 Potargajmy związki ich: * i zrzućmy z siebie jarzmo ich.
2:4 Który mieszka w niebiesiech, naśmieje się z nich: * a Pan szydzić z nich będzie.
2:5 Tedy będzie mówił do nich w gniewie swoim, * i w zapalczywości swéj potrwoży je.
2:6 A jam jest postanowion królem od niego nad Syonem, górą świętą jego, * opowiadając przykazanie jego.
2:7 Pan rzekł do mnie: * Tyś jest synem moim, Jam ciebie dziś zrodził.
2:8 Żądaj odemnie, i dam ci pogany dziedzictwo twoje, * a osiadłość twą kraje ziemie.
2:9 Będziesz je rządził laską żelazną: * a jako naczynie garncarskie pokruszysz je.
2:10 A teraz królowie rozumiejcie: * ćwiczcie się, którzy sądzicie ziemię.
2:11 Służcie Panu w bojaźni: * a radujcie się mu ze drżeniem.
2:12 Chwyćcie się nauki, by się kiedy nie rozgniewał Pan: * i nie poginęliście z drogi sprawiedliwéj.
2:13 Gdyby się w krótce zapalił gniew jego: * błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Blessed and holy is he that putteth his trust in the Lord, that declareth the decree of the Lord, and is set upon His holy hill.
|
Ant. Tu es glória mea, * tu es suscéptor meus, Dómine; tu exáltans caput meum, et exaudísti me de monte sancto tuo.
Psalmus 3 [3]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo ejus.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tu es glória mea, tu es suscéptor meus, Dómine; tu exáltans caput meum, et exaudísti me de monte sancto tuo.
|
Ant. Thou, O Lord, art my glory, * Thou art a shield for me; Thou art the Lifter-up of mine head, and Thou hast heard me out of thy holy hill.
Psalm 3 [3]
3:2 Panie, przecz się rozmnożyli, co mię trapią? * wiele ich powstają przeciwko mnie.
3:3 Wiele ich mówią duszy mojéj: * Nie ma ten zbawienia w Bogu swoim.
3:4 Ano ty, Panie, jesteś obrońca mój, * chwała moja, i podwyższający głowę moję.
3:5 Głosem moim wołałem do Pana: * i wysłuchał mię z góry świętéj swojéj.
3:6 Jam spał i twardom zasnął: * i wstałem; bo Pan obronił mię.
3:7 Nie będę się bał tysięcy ludu około mnie leżącego: * powstań, Panie, wybaw mię, Boże mój.
3:8 Boś ty pobił wszystkie sprzeciwiające mi się bez przyczyny: * pokruszyłeś zęby grzeszników.
3:9 Pańskie jest wybawienie: * a nad ludem twoim błogosławieństwo twoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Thou, O Lord, art my glory, Thou art a shield for me; Thou art the Lifter-up of mine head, and Thou hast heard me out of thy holy hill.
|
℣. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum.
℟. Stolam glóriæ índuit eum.
|
℣. Umiłował go Pan, i przyozdobił go.
℟. Szatą chwały przyodział go.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.
Lectio 1
De Epístola prima beáti Pauli Apóstoli ad Timótheum
1 Tim 3:1-7
1 Fidélis sermo: si quis episcopátum desíderat, bonum opus desíderat.
2 Opórtet ergo epíscopum irreprehensíbilem esse, uníus uxóris virum, sóbrium, prudéntem, ornátum, pudícum, hospitálem, doctórem,
3 Non vinoléntum, non percussórem, sed modéstum; non litigiósum, non cúpidum, sed
4 Suæ dómui bene præpósitum, fílios habéntem súbditos cum omni castitáte.
5 Si quis autem dómui suæ præésse nescit, quómodo Ecclésiæ Dei diligéntiam habébit?
6 Non neóphytum, ne in supérbiam elátus, in judícium íncidat diáboli.
7 Opórtet autem illum et testimónium habére bonum ab iis qui foris sunt, ut non in oppróbrium íncidat, et in láqueum diáboli.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Euge, serve bone et fidélis, quia in pauca fuísti fidélis, supra multa te constítuam:
* Intra in gáudium Dómini tui.
℣. Dómine, quinque talénta tradidísti mihi, ecce ália quinque superlucrátus sum.
℟. Intra in gáudium Dómini tui.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.
Lekcja 1
Z Pierwszego listu św. Pawła Apostoła do Tymoteusza
1Tm 3:1-7
1 Wierna mowa: Jeźli kto biskupstwa pożąda, dobrego dzieła pożąda.
2 Ma tedy biskup być nienaganiony, jednéj żony mąż, trzeźwy, roztropny, obyczajny, wstydliwy, goście ochotnie przyjmujący, ku nauczaniu sposobny;
3 Nie winopilca, nie bijący, ale skromny, nie swarliwy, nie chciwy;
4 Ale w domu swym rządny, mający syny poddane z wszelaką czystością.
5 A jeźli kto nie umie domu swego rządzić, jakoż pieczą będzie mógł mieć o kościele Bożym?
6 Nie nowotny, aby podniósłszy się w pychę, nie wpadł w sąd djabelski.
7 A ma téż mieć dobre świadectwo od tych, którzy są obcymi, aby nie wpadł w urąganie i sidło djabelskie.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Dobrzeć, sługo dobry i wierny, gdyżeś nad małem był wiernym, nad wielem cię postanowię:
* Wnidź do wesela Pana twego.
℣. Panie, dałeś mi pięć talentów, otom drugie pięć zyskał.
℟. Wnidź do wesela Pana twego.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.
Lectio 2
De Epístola ad Titum
Titus 1:7-11
7 Opórtet enim epíscopum sine crímine esse, sicut Dei dispensatórem: non supérbum, non iracúndum, non vinoléntum, non percussórem, non turpis lucri cúpidum:
8 Sed hospitálem, benígnum, sóbrium, justum, sanctum, continéntem,
9 Amplecténtem eum, qui secúndum doctrínam est, fidélem sermónem: ut potens sit exhortári in doctrína sana, et eos qui contradícunt, argúere.
10 Sunt enim multi étiam inobediéntes, vaníloqui, et seductóres: máxime qui de circumcisióne sunt:
11 Quos opórtet redárgui: qui univérsas domos subvértunt, docéntes quæ non opórtet, turpis lucri grátia.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Ecce sacérdos magnus, qui in diébus suis plácuit Deo:
* Ideo jurejurándo fecit illum Dóminus créscere in plebem suam.
℣. Benedictiónem ómnium géntium dedit illi, et testaméntum suum confirmávit super caput ejus.
℟. Ideo jurejurándo fecit illum Dóminus créscere in plebem suam.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.
Lekcja 2
Z listu do Tytusa
Tt 1:7-11
7 Albowiem biskup ma być bez winy, jako szafarz Boży, nie pyszny, nie gniewliwy, nie winopilca, nie bijący, nie chciwy zysku szkaradnego;
8 Ale wdzięcznie goście przyjmujący, dobrotliwy, trzeźwy, sprawiedliwy, święty, powściągliwy,
9 Trzymający się téj, która jest wedle nauki, wiernéj mowy, iżby mógł napominać przez zdrową naukę i tych, którzy się sprzeciwiają, przekonać.
10 Albowiem jest wiele nieposłusznych, próżnomównych i zwodzicielów, a najwięcéj, którzy są z obrzezania.
11 Których trzeba przekonywać, którzy całe domy podwracają, ucząc co nie potrzeba, dla zysku sprosnego.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Oto kapłan wielki, który za dni swoich podobał się Bogu:
* Dlatego pod przysięgą dał mu Pan chwałę w narodzie jego.
℣. Błogosławieństwo wszytkich narodów dał mu i przymierze potwierdził na głowie jego.
℟. Dlatego pod przysięgą dał mu Pan chwałę w narodzie jego.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.
Lectio 3
Titus 2:1-8
1 Tu autem lóquere quæ decent sanam doctrínam:
2 Senes ut sóbrii sint, pudíci, prudéntes, sani in fide, in dilectióne, in patiéntia:
3 Anus simíliter in hábitu sancto, non criminatríces, non multo vino serviéntes, bene docéntes:
4 Ut prudéntiam dóceant adolescéntulas, ut viros suos ament, fílios suos díligant,
5 Prudéntes, castas, sóbrias, domus curam habéntes, benígnas, súbditas viris suis, ut non blasphemétur verbum Dei.
6 Iúvenes simíliter hortáre ut sóbrii sint.
7 In ómnibus teípsum præbe exémplum bonórum óperum, in doctrína, in integritáte, in gravitáte,
8 Verbum sanum, irreprehensíbile: ut is qui ex advérso est, vereátur, nihil habens malum dícere de nobis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Jurávit Dóminus, et non pœnitébit eum:
* Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
℣. Dixit Dóminus Dómino meo, Sede a dextris meis.
℟. Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.
Lekcja 3
Tt 2:1-8
1 A ty mów, co przystoi zdrowéj nauce.
2 Starcy, aby byli trzeźwi, wstydliwi, roztropni, zdrowi w wierze, w miłości, w cierpliwości.
3 Także stare niewiasty w ubiorze świętym, niepotwarliwe, nie wiele wina pijące, na dobre uczące:
4 Aby młode białegłowy ćwiczyły w roztropności, żeby męże swoje lubiły, dziatki swe miłowały,
5 Roztropne, czyste, trzeźwe, o dom się starające, dobrotliwe, mężom swym poddane, aby słowo Boże nie było bluźnione.
6 Młodzieńce także napominaj, aby byli trzeźwi.
7 Samego siebie we wszystkiem podawaj przykładem dobrych uczynków w nauce, w szczerości, w powadze,
8 Słowo zdrowe, nienaganione, aby się ten, który jest przeciwny, zawstydził, nie mając nic, coby o nas miał mówić złego.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Przysiągł Pan, a nie będzie mu żal:
* Tyś jest kapłanem na wieki, według porządku Melchisedechowego.
℣. Rzekł Pan Panu memu: siedź po prawicy mojej.
℟. Tyś jest kapłanem na wieki, według porządku Melchisedechowego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Tyś jest kapłanem na wieki, według porządku Melchisedechowego.
|
Nocturn II.
Ant. Invocántem * exaudívit Dóminus Sanctum suum; Dóminus exaudívit eum, et constítuit eum in pace.
Psalmus 4 [4]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus justítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium justítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Invocántem exaudívit Dóminus Sanctum suum; Dóminus exaudívit eum, et constítuit eum in pace.
|
Nokturn II.
Ant. When His holy one called, * the Lord heard him, yea, the Lord heard him, and gave him peace.
Psalm 4 [4]
4:2 Kiedym wzywał, wysłuchał mię Bóg sprawiedliwości mojéj: * w uciśnieniu rozprzestrzeniłeś mi.
4:2 Zmiłuj się nademną, * a wysłuchaj modlitwę moję.
4:3 Synowie człowieczy, pókiż ciężkiego serca? * przecz miłujecie marność, i szukacie kłamstwa?
4:4 Wiedzcież, iż dziwnym uczynił Pan świętego swego: * wysłucha mię Pan, gdy zawołam do niego.
4:5 Gniewajcie się, a nie grzeszcie: * co mówicie w sercach waszych, na łóżkach waszych żałujcie.
4:6 Ofiarujcie ofiarę sprawiedliwości, a ufajcie w Panu. * Wiele ich mówią: Któż nam okazał dobra?
4:7 Naznamionowana jest nad nami światłość oblicza twego, Panie: * dałeś wesele w sercu mojem.
4:8 Od urodzaju zboża, wina i oliwy swéj * rozmnożeni są.
4:9 W pokoju pospołu * będę spał i odpoczywał:
4:10 Bo ty, Panie, osobliwie w nadziei * postanowiłeś mię.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. When His holy one called, the Lord heard him, yea, the Lord heard him, and gave him peace.
|
Ant. Læténtur omnes * qui sperant in te, Dómine; quóniam tu benedixísti justo, scuto bonæ voluntátis tuæ coronásti eum.
Psalmus 5 [5]
5:2 Verba mea áuribus pércipe, Dómine, * intéllege clamórem meum.
5:3 Inténde voci oratiónis meæ, * Rex meus et Deus meus.
5:4 Quóniam ad te orábo: * Dómine, mane exáudies vocem meam.
5:5 Mane astábo tibi et vidébo: * quóniam non Deus volens iniquitátem tu es.
5:6 Neque habitábit juxta te malígnus: * neque permanébunt injústi ante óculos tuos.
5:7 Odísti omnes, qui operántur iniquitátem: * perdes omnes, qui loquúntur mendácium.
5:7 Virum sánguinum et dolósum abominábitur Dóminus: * ego autem in multitúdine misericórdiæ tuæ.
5:8 Introíbo in domum tuam: * adorábo ad templum sanctum tuum in timóre tuo.
5:9 Dómine, deduc me in justítia tua: * propter inimícos meos dírige in conspéctu tuo viam meam.
5:10 Quóniam non est in ore eórum véritas: * cor eórum vanum est.
5:11 Sepúlcrum patens est guttur eórum, linguis suis dolóse agébant, * júdica illos, Deus.
5:11 Décidant a cogitatiónibus suis, secúndum multitúdinem impietátum eórum expélle eos, * quóniam irritavérunt te, Dómine.
5:12 Et læténtur omnes, qui sperant in te, * in ætérnum exsultábunt: et habitábis in eis.
5:12 Et gloriabúntur in te omnes, qui díligunt nomen tuum, * quóniam tu benedíces justo.
5:13 Dómine, ut scuto bonæ voluntátis tuæ * coronásti nos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Læténtur omnes qui sperant in te, Dómine; quóniam tu benedixísti justo, scuto bonæ voluntátis tuæ coronásti eum.
|
Ant. Let all those that put their trust in thee rejoice, O Lord, for Thou hast blessed the righteous; * Thou hast compassed him with thy favour as with a shield.
Psalm 5 [5]
5:2 Słowa moje przyjmij w uszy, Panie, * wyrozumiéj wołanie moje.
5:3 Pilnie słuchaj głosu modlitwy mojéj, * królu mój i Boże mój.
5:4 Bo do ciebie modlić się będę: * Panie, rano wysłuchasz głos mój.
5:5 Rano będę stał przed tobą i ujrzę: * albowiem nie Bóg, chcący nieprawości, ty jesteś.
5:6 Ani mieszkać będzie przy tobie złośnik: * ani się ostoją niesprawiedliwi przed oczyma twemi.
5:7 Nienawidzisz wszystkich, którzy broją nieprawość: * zatracisz wszystkie, którzy mówią kłamstwo.
5:7 Mężem krwawym i zdradliwym brzydzi się Pan: * a ja w mnóstwie miłosierdzia twego.
5:8 Wnijdę do domu twego: * pokłonię się ku kościołowi twemu świętemu w bojaźni twojéj.
5:9 Panie, prowadź mię w sprawiedliwości twojéj: * dla nieprzyjaciół moich prostuj przed obliczem twojem drogę moję.
5:10 Albowiem niemasz w uściech ich prawdy: * serce ich jest marne.
5:11 Grób otwarty gardło ich, języki swymi zdradliwie poczynali, * osądź je, Boże.
5:11 Niechaj upadną od myśli swoich, wedle mnóstwa niezbożności ich wypędź je, * bo cię rozdraźnili, Panie.
5:12 I niech się rozweselą wszyscy, którzy nadzieję mają w tobie, * na wieki radować się będą: i będziesz mieszkał w nich.
5:12 I będą się chlubić w tobie wszyscy, którzy miłują imię twoje, * albowiem ty będziesz błogosławił sprawiedliwemu.
5:13 Panie, jako tarczą dobréj woli twéj * obtoczyłeś nas.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Let all those that put their trust in thee rejoice, O Lord, for Thou hast blessed the righteous; Thou hast compassed him with thy favour as with a shield.
|
Ant. Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra! quia glória et honóre coronásti Sanctum tuum, et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
Psalmus 8 [6]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es ejus? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subjecísti sub pédibus ejus, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, Dóminus noster, quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra! quia glória et honóre coronásti Sanctum tuum, et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
|
Ant. O Lord, our Ruler, * how excellent is thy Name in all the earth, Who hast crowned thine holy one with glory and honour, and made him to have dominion over the works of thy hands.
Psalm 8 [6]
8:2 Panie, Panie nasz, * jakóż dziwne jest imię twoje po wszystkiéj ziemi!
8:2 Albowiem wyniosła się wielmożność twoja, * nad niebiosa.
8:3 Z ust niemówiątek i ssących uczyniłeś doskonałą chwałę dla nieprzyjaciół twoich, * abyś zepsował nieprzyjaciela i mściciela.
8:4 Albowiem oglądam niebiosa twoje, dzieła palców twoich: * księżyc i gwiazdy, któreś ty fundował.
8:5 Cóż jest człowiek, iże nań pamiętasz? * albo syn człowieczy, iże go nawiedzasz?
8:6 Uczyniłeś go mało co mniejszym od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go: * i postanowiłeś go nad dziełami rąk twoich.
8:8 Podałeś wszystko pod nogi jego, * owce i woły wszystkie: nad to i zwierzęta polne.
8:9 Ptastwo niebieskie, i ryby morskie, * które się przechodzą po ścieżkach morskich.
8:10 Panie, Panie nasz, * jakoż dziwne jest imię twoje po wszystkiéj ziemi!
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. O Lord, our Ruler, how excellent is thy Name in all the earth, Who hast crowned thine holy one with glory and honour, and made him to have dominion over the works of thy hands.
|
℣. Elégit eum Dóminus sacerdótem sibi.
℟. Ad sacrificándum ei hóstiam laudis.
|
℣. Obrał go Pan kapłanem sobie.
℟. Aby Mu złożył ofiarę chwały.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 4
Ambrosius epíscopus Mediolanénsis, Ambrósii civis Romani fílius, patre Galliæ præfecto natus est. In hujus infántis ore examen apum consedisse dícitur: quæ res divinam viri eloquéntiam præmonstrábat. Romæ liberálibus disciplinis eruditus est. Post a Probo præfecto Liguriæ et Æmíliæ præpositus: unde póstea, ejusdem Probi jussu, cum potestate Mediolanum venit; ubi, mortuo Auxentio Ariáno episcopo, pópulus de successore deligéndo dissidebat. Quare Ambrosius, pro officii sui munere ecclésiam ingréssus, ut commótam seditiónem sedaret, cum multa de quiete et tranquillitate reipublicæ præcláre dixísset, derepénte púero Ambrosium episcopum exclamante, univérsi pópuli vox erupit, Ambrosium episcopum depóscentis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Invéni David servum meum, óleo sancto meo unxi eum:
* Manus enim mea auxiliábitur ei.
℣. Nihil profíciet inimícus in eo, et fílius iniquitátis non nocébit ei.
℟. Manus enim mea auxiliábitur ei.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 4
Ambrose, Bishop of Milan, was the son of another Ambrose, a Roman citizen, and was born when his father was Prefect of Gaul, about the year of our Lord 340. A swarm of bees settled upon his face when he was in his cradle, which was considered an omen of his future eloquence. He received a liberal education at Rome. He was afterwards, under the Prefect Probus, made governor of Liguria and Emilia, and so came with authority to Milan. Auxentius, an Arian, who had been intruded into the Bishopric of Milan, happening to die, the most violent disputes arose about the choice of a successor. Ambrose came to the church in his official capacity, and urged upon the contending factions, in a long and powerful speech, the necessity of keeping the public peace; whereupon a child suddenly cried out, Ambrose, Bishop, and the whole assembly took it up, and unanimously called for his election.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Nalazłem Dawida, sługę mego: pomazałem go olejkiem świętym moim:
* Bo mu ręka moja będzie pomagała.
℣. Nic nie żyszcze na nim nieprzyjaciel: i syn nieprawości nie przyda szkodzić mu
℟. Bo mu ręka moja będzie pomagała.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 5
Recusante illo et eórum precibus resistente, ardens pópuli studium ad Valentinianum imperatórem delátum est; cui gratíssimum fuit, a se deléctos judices ad sacerdotium postulari. Fuit id étiam Probo præfecto jucúndum, qui Ambrosio proficiscénti quasi divinans dixerat: Vade, age, non ut judex, sed ut epíscopus. Itaque cum ad pópuli desidérium imperatóris volúntas accederet, Ambrosius baptizátus (erat enim catechúmenus) sacrisque initiatus, ac servátis ómnibus ex instituto Ecclésiæ ordinum gradibus, octavo die, qui fuit septimo Idus Decembris, episcopale onus suscépit. Factus epíscopus, catholicam fidem et disciplínam ecclesiásticam acerrime deféndit; multosque Ariános, et alios hæreticos ad fidei veritátem convértit, in quibus claríssimum Ecclésiæ lumen sanctum Augustinum Jesu Christo péperit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Pósui adjutórium super poténtem, et exaltávi eléctum de plebe mea:
* Manus enim mea auxiliábitur ei.
℣. Invéni David servum meum, óleo sancto meo unxi eum.
℟. Manus enim mea auxiliábitur ei.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 5
Ambrose refused, and would not yield to their prayers, whereupon they carried their petition to the Emperor Valentinian. It was very pleasing to this Prince that those he had appointed as judges should be chosen Bishops, as also to the Prefect Probus, who had, as it were prophetically, said to him when he appointed him, Go and govern them more like a Bishop than a Judge. When the will of the Emperor was added to the desire of the people, Ambrose yielded, and received Baptism, (for hitherto he was only a Catechumen,) Confirmation, and Communion, and then the several Orders on successive days, till on the eighth day, which was the 7th of December, in the year 374, the weight of the Episcopate was laid upon his shoulders. Being made Bishop, he showed himself a stout upholder of the Catholic faith, and the discipline of the Church, and turned to the truth great numbers of Arians and other heretics, and, among them, he begat in Christ Jesus that burning and shining light of the Church, Augustine.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Położyłem wspomożenie w mocnym, i wywyższyłem wybranego z ludu mojego:
* Bo mu ręka moja będzie pomagała.
℣. Nalazłem Dawida, sługę mego: pomazałem go olejkiem świętym moim.
℟. Bo mu ręka moja będzie pomagała.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 6
Gratiáno imperatóre occiso, ad Maximum ejus interfectórem legátus íterum profectus est; eoque pœniténtiam ágere recusante, se ab ejus communióne semovit. Theodosium imperatórem, propter cædem Thessalonícæ factam, ingressu ecclésiæ prohibuit. Cui, cum ille David quoque regem adulterum et homicidam fuísse dixísset, respóndit Ambrosius: Qui secutus es errántem, séquere pœniténtem. Quare Theodosius sibi ab eo impositam publicam pœniténtiam humíliter egit. Ergo sanctus epíscopus pro Ecclésia Dei maximis labóribus curisque perfunctus, multis libris étiam egregie conscripsit, antequam in morbum incideret, mortis suæ diem prædixit. Ad quem ægrotum Honorátus Vercellénsis epíscopus, Dei voce ter admónitus, accurrit, eique sanctum Dómini corpus præbuit: quo ille sumpto, conformátis in crucis similitúdinem mánibus, orans, ánimam Deo réddidit pridie Nonas Aprilis, anno post Christum natum trecentésimo nonagesimo septimo.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Iste est, qui ante Deum magnas virtútes operátus est, et omnis terra doctrína ejus repléta est:
* Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
℣. Iste est, qui contémpsit vitam mundi, et pervénit ad cæléstia regna.
℟. Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 6
After the murder of the Emperor Gratian, in 383, Ambrose was sent as an ambassador to Maximus, by whom he had been slain, and, as he refused to repent, the Bishop renounced his communion. After the massacre which the Emperor Theodosius had commanded at Thessalonica, in 390, he refused to permit that Prince to enter a church. The Emperor pleaded that he was no worse than David, who had been guilty of adultery and murder, to which Ambrose answered him, As thou hast followed him in his sin, follow him also in his repentance. Then Theodosius humbly did public penance laid upon him by the Bishop. At length the Saint was worn out with his continual labour and care for the Church, (for the which also he composed many excellent books,) and foretold that the day of his death was at hand, though he had not then fallen into his last sickness. As he lay dying, Honoratus, Bishop of Vercelli, heard a voice from God three times crying to him that the hour of Ambrose's departure was come, whereupon he went to him quickly, and gave him the sacred Body of our Lord. When he had received It, the Saint, still praying, with his hands stretched out in the form of a cross, gave his spirit to God, upon the 4th day of April, in the year of Christ, 397.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. This is he which wrought great wonders before God, and the whole earth is full of his teaching
* May he pray for all people, that their sins may be forgiven unto them
℣. This is he which loved not his life in this world, and hath attained unto the kingdom of heaven.
℟. May he pray for all people, that their sins may be forgiven unto them
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. May he pray for all people, that their sins may be forgiven unto them
|
Nocturn III.
Ant. Dómine, * iste Sanctus habitábit in tabernáculo tuo, operátus est justítiam, requiéscet in monte sancto tuo.
Psalmus 14 [7]
14:1 Dómine, quis habitábit in tabernáculo tuo? * aut quis requiéscet in monte sancto tuo?
14:2 Qui ingréditur sine mácula, * et operátur justítiam:
14:3 Qui lóquitur veritátem in corde suo, * qui non egit dolum in lingua sua:
14:3 Nec fecit próximo suo malum, * et oppróbrium non accépit advérsus próximos suos.
14:4 Ad níhilum dedúctus est in conspéctu ejus malígnus: * timéntes autem Dóminum gloríficat:
14:5 Qui jurat próximo suo, et non décipit, * qui pecúniam suam non dedit ad usúram, et múnera super innocéntem non accépit.
14:5 Qui facit hæc: * non movébitur in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, iste Sanctus habitábit in tabernáculo tuo, operátus est justítiam, requiéscet in monte sancto tuo.
|
Nokturn III.
Ant. Lord, this thy Saint * shall dwell in thy tabernacle, and this that hath worked righteousness shall abide upon thy holy hill.
Psalm 14 [7]
14:1 Panie, któż będzie mieszkał w przybytku twoim? * albo kto odpocznie na górze twojéj świętéj?
14:2 Który chodzi bez zmazy, * i czyni sprawiedliwość.
14:3 Który mówi prawdę w sercu swojem, * który nie czyni zdrady językiem swoim:
14:3 Ani uczynił bliźniemu swemu złego, * i zelżywości nie przyjął przeciw bliźnim swoim.
14:4 Wniwecz obrócony jest w oczach jego złośliwy: * a bojących się Pana wysławia.
14:5 Który przysięga bliźniemu swemu, a nie zdradza, * który pieniędzy swych nie dał na lichwę, i darów na niewinne nie przyjmuje.
14:5 Kto to czyni: * nie będzie poruszon na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Lord, this thy Saint shall dwell in thy tabernacle, and this that hath worked righteousness shall abide upon thy holy hill.
|
Ant. Vitam pétiit * a te, et tribuísti ei, Dómine: glóriam et magnum decórem imposuísti super eum; posuísti in cápite ejus corónam de lápide pretióso.
Psalmus 20 [8]
20:2 Dómine, in virtúte tua lætábitur rex: * et super salutáre tuum exsultábit veheménter.
20:3 Desidérium cordis ejus tribuísti ei: * et voluntáte labiórum ejus non fraudásti eum.
20:4 Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: * posuísti in cápite ejus corónam de lápide pretióso.
20:5 Vitam pétiit a te: * et tribuísti ei longitúdinem diérum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
20:6 Magna est glória ejus in salutári tuo: * glóriam et magnum decórem impónes super eum.
20:7 Quóniam dabis eum in benedictiónem in sǽculum sǽculi: * lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo.
20:8 Quóniam rex sperat in Dómino: * et in misericórdia Altíssimi non commovébitur.
20:9 Inveniátur manus tua ómnibus inimícis tuis: * déxtera tua invéniat omnes, qui te odérunt.
20:10 Pones eos ut clíbanum ignis in témpore vultus tui: * Dóminus in ira sua conturbábit eos, et devorábit eos ignis.
20:11 Fructum eórum de terra perdes: * et semen eórum a fíliis hóminum.
20:12 Quóniam declinavérunt in te mala: * cogitavérunt consília, quæ non potuérunt stabilíre.
20:13 Quóniam pones eos dorsum: * in relíquiis tuis præparábis vultum eórum.
20:14 Exaltáre, Dómine, in virtúte tua: * cantábimus et psallémus virtútes tuas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vitam pétiit a te, et tribuísti ei, Dómine: glóriam et magnum decórem imposuísti super eum; posuísti in cápite ejus corónam de lápide pretióso.
|
Ant. He asked life of thee, * and Thou, O Lord, gavest it; honour and great majesty hast Thou laid upon him; Thou hast set a crown of precious stones upon his head.
Psalm 20 [8]
20:2 Panie, w mocy twojéj rozweseli się król: * a w zbawieniu twojem rozraduje się wielce.
20:3 Żądanie serca jego dałeś mu: * a w woli ust jego nie omyliłeś go.
20:4 Boś go uprzedził błogosławieństwy słodkości: * włożyłeś na głowę jego koronę z kamienia drogiego.
20:5 Żywota prosił u ciebie: * i dałeś mu przedłużenie dni na wieki, i na wieki wieków.
20:6 Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem: * sławę i wielką ozdobę nań włożysz.
20:7 Albowiem dasz go na błogosławieństwo na wieki wieków: * rozweselisz go w radości obliczem twojem.
20:8 Bo król nadzieję ma w Panu: * a w miłosierdziu Najwyższego nie będzie poruszony.
20:9 Niech znajdą rękę twoję wszyscy nieprzyjaciele twoi: * prawica twa niech najdzie wszystkie, którzy cię w nienawiści mają.
20:10 Położysz je jako piec ognisty czasu twarzy twojéj: * Pan w gniewie swoim zatrwoży je, i pożre je ogień.
20:11 Owoc ich z ziemie wygubisz: * a nasienie ich z synów ludzkich.
20:12 Albowiem obrócili na cię złości: * myślili rady, których utwierdzić nie mogli.
20:13 Albowiem obrócisz je w tył: * w ostatkach twoich przygotujesz twarzy ich.
20:14 Podnieś się, Panie, w mocy twojéj: * będziem śpiewać i wysławiać możności twoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. He asked life of thee, and Thou, O Lord, gavest it; honour and great majesty hast Thou laid upon him; Thou hast set a crown of precious stones upon his head.
|
Ant. Hic accípiet * benedictiónem a Dómino, et misericórdiam a Deo salutári suo: quia hæc est generátio quæréntium Dóminum.
Psalmus 23 [9]
23:1 Dómini est terra, et plenitúdo ejus: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
23:2 Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
23:3 Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto ejus?
23:4 Ínnocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec jurávit in dolo próximo suo.
23:5 Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
23:6 Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Jacob.
23:7 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:8 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
23:9 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:10 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Hic accípiet benedictiónem a Dómino, et misericórdiam a Deo salutári suo: quia hæc est generátio quæréntium Dóminum.
|
Ant. He shall receive * a blessing from the Lord, and mercy from the God of his salvation, for this is the generation of them that seek the Lord.
Psalm 23 [9]
23:1 Pańska jest ziemia, i napełnienie jéj: * okrąg ziemie, i wszyscy, którzy mieszkają na nim.
23:2 Bo go on nad morzami ugruntował: * i nad rzekami nagotował go.
23:3 Któż wstąpi na górę Pańską? * albo kto będzie stał na świętem miejscu jego?
23:4 Niewinnych rąk a czystego serca, * który nie wziął na marność dusze swojéj, ani przysięgał na zdradzie bliźniemu swemu.
23:5 Ten weźmie błogosławieństwo od Pana: * i miłosierdzie od Boga, zbawiciela swego.
23:6 Ten jest naród szukających go, * szukających oblicza Boga Jakóbowego.
23:7 Podnieście książęta bramy wasze, i podnoście się bramy wieczne: * i wnidzie król chwały.
23:8 Któryż to jest król chwały? * Pan mocny i możny, Pan możny na walce.
23:9 Podnieścież książęta bramy wasze, i podnoście się bramy wieczne: * i wnidzie król chwały.
23:10 Któryż to jest król chwały? * Pan zastępów, tenci jest król chwały.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. He shall receive a blessing from the Lord, and mercy from the God of his salvation, for this is the generation of them that seek the Lord.
|
℣. Tu es sacérdos in ætérnum.
℟. Secúndum órdinem Melchísedech.
|
℣. Tyś jest kapłanem na wieki.
℟. Według obrządku Melchizedeka.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 5:13-19
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Vos estis sal terræ. Quod si sal evanúerit, in quo saliétur? Et réliqua.
Homilía sancti Augustíni Epíscopi
Lib. 1 de Sermone Domini in monte, cap. 6
Osténdit Dóminus fátuos esse judicándos, qui temporálium bonórum vel cópiam sectántes vel inópiam metuéntes, amíttunt ætérna, quæ nec dari possunt ab homínibus nec auférri. Itaque, si sal infatuátum fúerit, in quo saliétur? Id est, si vos, per quos condiéndi sunt quodámmodo pópuli, metu persecutiónum temporálium amiséritis regna cælórum; qui erunt hómines, per quos a vobis error auferátur, cum vos elégerit Deus, per quos errórem áuferat ceterórum?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum: stolam glóriæ índuit eum,
* Et ad portas paradísi coronávit eum.
℣. Induit eum Dóminus lorícam fídei, et ornávit eum.
℟. Et ad portas paradísi coronávit eum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 7
The Lesson is taken from the Holy Gospel according to Matthew
Matt 5:13-19
At that time: Jesus said unto his disciples: Ye are the salt of the earth: But if the salt have lost his savour, wherewith shall it be salted? And so on, and that which followeth.
Homily by St. Augustine the Bishop (of Hippo)
Book 1 of the Lord's Sermon on the Mount, ch. 6, vol. 4
The Lord would have us understand how that men do lose their power of savouring others with righteousness when they are willing to place their eternal welfare in jeopardy for the sake of any temporal advantage, like as attainment of ease or luxury, or escape from suffering or toil. For that which is eternal, unlike things of this world, can neither be bestowed by men, nor by them taken away. Hence, when he asketh: If the salt have lost his savour, wherewith shall it be salted? he would have us understand the question to be: If ye, by whom mankind is preserved from corruption, be willing to lose the kingdom of heaven so as to escape trials or persecutions in this world, who is there to preserve you from corruption, seeing ye are they that God hath chosen to preserve all others from corruption?
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Umiłował go Pan, i przyozdobił go: szatą chwały przyodział go
* U bram nieba ukoronował go.
℣. Induit eum Dominus loricam fidei, i przyozdobił go.
℟. U bram nieba ukoronował go.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Cujus festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.
Lectio 8
Ergo ad níhilum valet sal infatuátum, nisi ut mittátur foras et calcétur ab homínibus. Non ítaque calcátur ab homínibus qui pátitur persecutiónem; sed qui, persecutiónem timéndo, infatuátur. Calcári enim non potest nisi inférior; sed inférior non est, qui, quamvis córpore multa in terra sustíneat, corde tamen fixus in cælo est.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. In médio Ecclésiæ apéruit os ejus,
* Et implévit eum Dóminus spíritu sapiéntiæ et intelléctus.
℣. Jucunditátem et exsultatiónem thesaurizávit super eum.
℟. Et implévit eum Dóminus spíritu sapiéntiæ et intelléctus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et implévit eum Dóminus spíritu sapiéntiæ et intelléctus.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Ten, którego święto obchodzimy, niech wstawia się za nami u Pana. Amen.
Lekcja 8
Those that should be the salt of the earth, but have lost their savour, are thenceforth good for nothing, but to be cast out, and to be trodden under foot of men. But no one that suffereth persecution is truly said to be trodden under foot of men. Rather, that one is truly trodden under foot of men who through fear of persecution hath lost the savour of righteousness. For no one can be trodden upon, unless he be beneath him which treadeth upon him. And certainly no one who hath his heart in heaven, no matter how grievously he doth suffer in his body on earth, is rightly said to be beneath anyone who misuseth him.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. W pośrzód kościoła otworzy usta jego,
* I napełni go Pan duchem mądrości i rozumienia.
℣. Wesele i radość będzie skarbiła nad nim.
℟. I napełni go Pan duchem mądrości i rozumienia.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. I napełni go Pan duchem mądrości i rozumienia.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 9
Vos estis lumen mundi. Quómodo dixit supérius sal terræ, sic nunc dicit lumen mundi. Nam, neque supérius ista terra accipiénda est, quam pédibus corpóreis calcámus; sed hómines, qui in terra hábitant, vel étiam peccatóres, quorum condiéndis et exstinguéndis putóribus apostólicum salem Dóminus misit. Et hic mundum non cælum et terram, sed hómines qui sunt in mundo vel díligunt mundum, opórtet intélligi; quibus illuminándis Apóstoli missi sunt. Non potest cívitas abscóndi super montem pósita; id est, fundáta super insígnem magnámque justítiam, quam signíficat étiam ipse mons, in quo dísputat Dóminus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 9
Ye are the light of the world. And we are to understand the word World in the same sense as the word Earth when he spoke above of the salt of the earth, that is, not that earth whereupon we walk with our bodily feet, but the men which dwell upon the earth; in other words, sinners, for the sweetening and correction of whose corruption, the Lord hath sent his Apostles, as it were, as so much salt. And so by the world we are to understand, not the heaven and the earth, but the men who are in the world and love the world, for the enlightening of whom the Apostles have been sent. A city that is set on a hill cannot be hid: that is, what is founded upon the heights of righteousness, whereof the mountain upon which the Lord gave this discourse was itself a figure, is magnificent in the eyes of all men.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
Ukłonić się Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui pópulo tuo ætérnæ salútis beátum Ambrósium minístrum tribuísti: præsta, quǽsumus; ut, quem Doctórem vitæ habúimus in terris, intercessórem habére mereámur in cælis.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś ludowi swemu na drodze do zbawienia błogosławionego Ambrożego, dał za pomocnika, spraw, prosimy, abyśmy tego, który nam był mistrzem na ziemi, pośrednikiem w Niebie mieć zasłużyli.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|
Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi, antiphonæ ex Commune aut Festo}
Ant. Ecce sacérdos magnus, * qui in diébus suis plácuit Deo, et invéntus est justus.
Psalmus 92 [1]
92:1 Dóminus regnávit, decórem indútus est: * indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
92:1 Étenim firmávit orbem terræ, * qui non commovébitur.
92:2 Paráta sedes tua ex tunc: * a sǽculo tu es.
92:3 Elevavérunt flúmina, Dómine: * elevavérunt flúmina vocem suam.
92:3 Elevavérunt flúmina fluctus suos, * a vócibus aquárum multárum.
92:4 Mirábiles elatiónes maris: * mirábilis in altis Dóminus.
92:5 Testimónia tua credibília facta sunt nimis: * domum tuam decet sanctitúdo, Dómine, in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce sacérdos magnus, qui in diébus suis plácuit Deo, et invéntus est justus.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony z części wspólnych lub własne}
Ant. Oto kapłan wielki, * który za dni swoich podobał się Bogu i znalezion jest sprawiedliwym.
Psalm 92 [1]
92:1 Pan królował, oblókł się w ozdobę: * oblókł się Pan mocą i przepasał się.
92:1 Albowiem umocnił okrąg świata, * który się nie poruszy.
92:2 Zgotowana stolica twoja od onego czasu: * ty jesteś od wieku.
92:3 Podniosły rzeki, Panie: * podniosły rzeki głos swój.
92:3 Podniosły rzeki nawałności swoje, * od szumu wód wielkich.
92:4 Dziwne nawałności morskie: * dziwny na wysokościach Pan.
92:5 Świadectwa twoje okazały się być bardzo wiary godne: * domowi twemu, Panie, przystoi świętobliwość na długość dni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oto kapłan wielki, który za dni swoich podobał się Bogu i znalezion jest sprawiedliwym.
|
Ant. Non est invéntus * símilis illi, qui conserváret legem Excélsi.
Psalmus 99 [2]
99:2 Jubiláte Deo, omnis terra: * servíte Dómino in lætítia.
99:2 Introíte in conspéctu ejus, * in exsultatióne.
99:3 Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus: * ipse fecit nos, et non ipsi nos.
99:4 Pópulus ejus, et oves páscuæ ejus: * introíte portas ejus in confessióne, átria ejus in hymnis: confitémini illi.
99:5 Laudáte nomen ejus: quóniam suávis est Dóminus, in ætérnum misericórdia ejus, * et usque in generatiónem et generatiónem véritas ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Non est invéntus símilis illi, qui conserváret legem Excélsi.
|
Ant. Nie jest znalezion, * podobny jemu, któryby zachował prawo Najwyższego.
Psalm 99 [2]
99:2 Wykrzykajcie Bogu, wszystka ziemio: * służcie Panu z weselem.
99:2 Wchódźcie przed obliczności jego, * z radością.
99:3 Wiedzcie, iż Pan sam jest Bóg: * on nas uczynił, a nie my sami siebie.
99:4 Ludu jego, i owce pastwiska jego: * wchódźcie w bramy jego w wyznawaniu, do sieni jego z pieśniami: wyznawajcie mu.
99:5 Chwalcie imię jego: boć słodki jest Pan, na wieki miłosierdzie jego, * i aż od rodzaju do rodzaju prawda jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Nie jest znalezion, podobny jemu, któryby zachował prawo Najwyższego.
|
Ant. Ideo jurejurándo * fecit illum Dóminus créscere in plebem suam.
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adjútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui jurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
|
Ant. Dlatego * pod przysięgą dał mu Pan chwałę w narodzie jego.
Psalm 62 [3]
62:2 Boże, Boże mój, * do ciebie czuję na świtaniu.
62:2 Pragnęła cię dusza moja, * jako rozmaicie tobie i ciało moje.
62:3 W ziemi pustéj i niedrożnéj i bezwodnéj: * jako w świątnicy stawiłem się przed tobą, abych widział moc twoję i chwałę twoję.
62:4 Iż lepsze jest miłosierdzie twoje, niźli żywoty: * wargi moje będą ciebie chwalić.
62:5 Tak cię błogosławić będę za żywota mego: * a w imię twoje będę podnosił ręce moje.
62:6 Jako sadłem i tłustością niech będzie napełniona dusza moja: * a wargami wesołości będą wychwalać usta moje.
62:7 Jeźlim na cię pamiętał na łożu mojem, rano będę rozmyślał o tobie: * boś był pomocnikiem moim.
62:8 I w zasłonie skrzydeł twoich rozraduję się, przylgnęła dusza moja do ciebie: * broniła mię prawica twoja.
62:10 A oni próżno szukali dusze mojéj, wnidą w niskości ziemie: * będą podani w ręce miecza, częściami liszek będą.
62:12 Ale król będzie się weselił w Bogu, i chlubić się będą wszyscy, którzy nań przysięgają: * bo zatkane są usta mówiących nieprawości.
|
Psalmus 66 [4]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam júdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ideo jurejurándo fecit illum Dóminus créscere in plebem suam.
|
Psalm 66 [4]
66:2 Niech się nad nami Bóg zmiłuje, i błogosławi nam: * niech rozświeci oblicze swe nad nami, a zlituje się nad nami.
66:3 Żebyśmy poznali na ziemi drogę twoję, * między wszemi narody zbawienie twoje.
66:4 Niech ci wyznawają ludzie, Boże: * niech ci wyznawają wszyscy ludzie.
66:5 Niech się radują i weselą narodowie: * iż sądzisz ludzie sprawiedliwie, narody na ziemi sprawujesz.
66:6 Niech ci wyznawają ludzie, Boże, niech ci wyznawają wszyscy ludzie: * ziemia dała swój owoc.
66:7 Niech nas błogosławi Bóg, Bóg nasz, niech nas błogosławi Bóg: * a niech się go boją wszystkie kraje ziemie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Dlatego pod przysięgą dał mu Pan chwałę w narodzie jego.
|
Ant. Sacerdótes Dei, * benedícite Dóminum: servi Dómini, hymnum dícite Deo. Allelúja.
Canticum Trium Puerorum [5]
Dan 3:57-88,56
3:57 Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:58 Benedícite, Ángeli Dómini, Dómino: * benedícite, cæli, Dómino.
3:59 Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino: * benedícite, omnes virtútes Dómini, Dómino.
3:60 Benedícite, sol et luna, Dómino: * benedícite, stellæ cæli, Dómino.
3:61 Benedícite, omnis imber et ros, Dómino: * benedícite, omnes spíritus Dei, Dómino.
3:62 Benedícite, ignis et æstus, Dómino: * benedícite, frigus et æstus, Dómino.
3:63 Benedícite, rores et pruína, Dómino: * benedícite, gelu et frigus, Dómino.
3:64 Benedícite, glácies et nives, Dómino: * benedícite, noctes et dies, Dómino.
3:65 Benedícite, lux et ténebræ, Dómino: * benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
3:66 Benedícat terra Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:67 Benedícite, montes et colles, Dómino: * benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
3:68 Benedícite, fontes, Dómino: * benedícite, mária et flúmina, Dómino.
3:69 Benedícite, cete, et ómnia, quæ movéntur in aquis, Dómino: * benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
3:70 Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino: * benedícite, fílii hóminum, Dómino.
3:71 Benedícat Israël Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:72 Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino: * benedícite, servi Dómini, Dómino.
3:73 Benedícite, spíritus, et ánimæ justórum, Dómino: * benedícite, sancti, et húmiles corde, Dómino.
3:74 Benedícite, Ananía, Azaría, Mísaël, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:75 (Fit reverentia:) Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu: * laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
3:56 Benedíctus es, Dómine, in firmaménto cæli: * et laudábilis, et gloriósus, et superexaltátus in sǽcula.
Ant. Sacerdótes Dei, benedícite Dóminum: servi Dómini, hymnum dícite Deo. Allelúja.
|
Ant. Kapłani Boga, * błogosławcie Panu: słudzy Pańscy, śpiewajcie hymn Bogu, alleluja.
Kantyk trzech młodzieńców [5]
Dn 3:57-88,56
3:57 Błogosławcie, wszystkie sprawy Pańskie, Panu: * chwalcie a wywyższajcie go na wieki.
3:58 Błogosławcie, aniołowie Pańscy, Panu: * błogosławcie, niebiosa, Panu.
3:59 Błogosławcie, wody wszystkie, które są na niebie, Panu: * błogosławcie, wszystkie mocy Pańskie, Panu.
3:60 Błogosławcie, słońce i miesiącu, Panu: * błogosławcie, gwiazdy niebieskie, Panu.
3:61 Błogosławcie, wszelki dżdżu i roso, Pana: * błogosławcie, wszystkie wiatry Boże, Pana.
3:62 Błogosławcie, ogniu i gorąco, Panu: * błogosławcie, zimno i ciepło, Panu.
3:63 Błogosławcie, rosy i szron, Panu: * błogosławcie, mróz i zimno, Panu.
3:64 Błogosławcie, lody i śniegi, Panu: * błogosławcie, nocy i dni, Panu.
3:65 Błogosławcie, światłość i ciemności, Panu: * błogosławcie, błyskawice i obłoki, Panu.
3:66 Niech błogosławi ziemia Pana: * niech chwali i wywyższa go na wieki.
3:67 Błogosławcie, góry i pagórki, Panu: * błogosławcie, wszystko rodzące na ziemi, Panu.
3:68 Błogosławcie, źródła, Panu: * błogosławcie, morza i rzeki, Panu.
3:69 Błogosławcie, wielorybowie i wszystko, co się rusza w wodach, Panu: * błogosławcie, wszyscy ptacy powietrzni, Panu.
3:70 Błogosławcie, wszystkie bestie i bydło, Panu: * błogosławcie, synowie ludzcy, Panu.
3:71 Niech błogosławi Izrael Pana: * niech go chwali a wywyższa na wieki.
3:72 Błogosławcie, kapłani Pańscy, Panu: * błogosławcie, słudzy Pańscy, Panu.
3:73 Błogosławcie, duchowie i dusze sprawiedliwych, Panu: * błogosławcie, święci a pokornego serca, Panu.
3:74 Błogosławcie, Ananiaszu, Azariaszu, Misaelu, Panu: * chwalcie a wywyższajcie go na wieki.
3:75 (Ukłonić się) Błogosławmy Ojca i Syna z Duchem Świętym: * chwalmy a wywyższajmy go na wieki.
3:56 Błogosławionyś jest, Panie, na utwierdzeniu niebieskim: * i sławny, i chwalebny, i najprzewyższeńszy na wieki.
Ant. Kapłani Boga, błogosławcie Panu: słudzy Pańscy, śpiewajcie hymn Bogu, alleluja.
|
Ant. Serve bone * et fidélis, intra in gáudium Dómini tui.
Psalmus 148 [6]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli ejus: * laudáte eum, omnes virtútes ejus.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum ejus:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes júdices terræ.
148:12 Júvenes, et vírgines: senes cum junióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen ejus solíus.
148:13 Conféssio ejus super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis ejus: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
|
Ant. Sługo dobry * i wierny, wnijdź do wesela Pana Twego.
Psalm 148 [6]
148:1 Chwalcie Pana na niebiesiech: * chwalcie go na wysokości.
148:2 Chwalcie go wszyscy Aniołowie jego: * chwalcie go, wszystkie wojska jego.
148:3 Chwalcie go słońce i miesiącu: * chwalcie go wszystkie gwiazdy i światłości.
148:4 Chwalcie go niebiosa nad niebiosy: * i wody, które są na niebie, niech imię Pańskie chwalą.
148:5 Albowiem on rzekł, i uczynione są: * on rozkazał, i stworzone są.
148:6 Postanowił je na wieki i na wieki wieków: * ustawę dał i nie przeminie.
148:7 Chwalcie Pana z ziemi: * smokowie i wszystkie przepaści:
148:8 Ogniu, gradzie, śniegu, lodzie, i wietrze gwałtowny: * które czynią słowo jego:
148:9 Góry i wszystkie pagórki: * drzewa owoc dające, i wszystkie cedry.
148:10 Zwierzęta, i wszystko bydło: * rzeczy płazające, i ptastwo skrzydlaste.
148:11 Królowie ziemscy, i wszyscy narodowie: * książęta, i wszyscy sędziowie ziemscy.
148:12 Młodzieńcy i panienki: starzy i młodzi, niech imię Pańskie chwalą: * bo wywyższyło się imię jego samego.
148:13 Wyznanie jego na niebie i na ziemi: * i wywyższył róg ludu swego.
148:14 Chwała wszystkim świętym jego: * synom Izraelskim, ludowi przybliżającemu się do niego.
|
Psalmus 149 [7]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus ejus in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen ejus in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis judícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis ejus.
|
Psalm 149 [7]
149:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * chwała jego w zgromadzeniu świętych.
149:2 Niech się weseli Izrael w tym, który go stworzył: * a synowie Syońscy niech się radują w królu swoim.
149:3 Niechaj imię jego chwalą w śpiewaniu społecznem: * na bębnie i na arfie niechaj mu grają.
149:4 Bo się kocha Pan w ludu swoim: * i podwyższy ciche ku zbawieniu.
149:5 Rozweselą się święci w chwale: * rozradują się w łóżnicach swoich.
149:6 Wysławiania Boga w gardlech ich: * a miecze z obu stron ostre w rękach ich:
149:7 Aby czynili pomstę nad pogany: * skaranie między narody.
149:8 Aby powiązali króle ich pętami: * a szlachtę ich okowami żelaznemi.
149:9 Aby uczynili o nich prawo napisane: * tać jest chwała wszystkim świętym jego.
|
Psalmus 150 [8]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis ejus: * laudáte eum in firmaménto virtútis ejus.
150:2 Laudáte eum in virtútibus ejus: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis ejus.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis jubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Serve bone et fidélis, intra in gáudium Dómini tui.
|
Psalm 150 [8]
150:1 Chwalcie Pana w świętych jego: * chwalcie go na utwierdzeniu mocy jego.
150:2 Chwalcie go w możnościach jego: * chwalcie go według mnóstwa wielkości jego.
150:3 Chwalcie go głosem trąby: * chwalcie go na arfie i na cytrze.
150:4 Chwalcie go na bębnie i na piszczałce: * chwalcie go na strónach i na organiech.
150:5 Chwalcie go na cymbalech głośnych: chwalcie go na cymbalech krzykliwych: * wszelki duch niechaj Pana chwali.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Sługo dobry i wierny, wnijdź do wesela Pana Twego.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Commune aut Festo}
Sir 44:16-17
Ecce sacérdos magnus, qui in diébus suis plácuit Deo, et invéntus est justus: et in témpore iracúndiæ factus est reconciliátio.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Jesu Redémptor ómnium,
Perpes coróna Prǽsulum,
In hac die cleméntius
Indúlgeas precántibus.
Tui sacri qua nóminis
Conféssor almus cláruit:
Hujus celébrat ánnua
Devóta plebs solémnia.
Qui rite mundi gáudia
Hujus cadúca réspuens,
Æternitátis prǽmio
Potítur inter Ángelos.
Hujus benígnus ánnue
Nobis sequi vestígia:
Hujus precátu, sérvulis
Dimítte noxam críminis.
Sit Christe, Rex piíssime,
Tibi, Patríque glória,
Cum Spíritu Paráclito,
Nunc, et per omne sǽculum.
Amen.
℣. Justum dedúxit Dóminus per vias rectas.
℟. Et osténdit illi regnum Dei.
|
Kapitulum Hymn Wers {z części wspólnych lub własne}
Syr 44:16-17
Oto kapłan wielki, * który za dni swoich podobał się Bogu i znalezion jest sprawiedliwym: a czasu rozgniewania stał się pojednaniem.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Jezu, Odkupicielu wszystkich,
Wiekuista korono Biskupów,
W dniu dzisiejszym łaskawiej
Wybacz proszącym.
Którego to dnia zajaśniał
Błogosławiony Wyznawca twego imienia:
Tegoż doroczną uroczystość
Obchodzi lud wierny.
Gardząc słusznie znikomemi
Radościami tego świata,
Posiadł nagrodę wieczności
Między Aniołami.
Dozwól nam dobrotliwie
Chodzić jego śladami;
Na jego prośbę odpuść
Sługom winę grzechu.
Tobie, Chryste, Królu najmiłościwszy,
I Ojcu niechaj będzie chwała
Wespół z Duchem Pocieszycielem
Teraz i po wszystek wiek.
Amen.
℣. Sprawiedliwego prowadził Pan drogami prostymi.
℟. I okazał mu królestwo Boże.
|
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Euge, serve bone * et fidélis, quia in pauca fuísti fidélis, supra multa te constítuam, dicit Dóminus.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum ejus:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Jusjurándum, quod jurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias ejus:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Euge, serve bone et fidélis, quia in pauca fuísti fidélis, supra multa te constítuam, dicit Dóminus.
|
Kantyk Benedictus {Antyfona z Sanktorału}
Ant. Dobrzeć, * sługo dobry i wierny, gdyżeś nad małem był wiernym, nad wielem cię postanowię, mówi Pan.
Pieśń Zachariasza
Łk 1:68-79
1:68 Błogosławiony ✠ Pan, Bóg Izraelski: * iż nawiedził i uczynił odkupienie ludu swego.
1:69 I podniósł róg zbawienia nam: * w domu Dawida, służebnika swego.
1:70 Jako mówił przez usta świętych, * którzy od wieku są, proroków swoich.
1:71 Wybawienie od nieprzyjaciół naszych, * i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.
1:72 Aby uczynił miłosierdzie z ojcy naszymi: * i wspamiętał na testament swój święty.
1:73 Przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, * że nam dać miał:
1:74 Iżbyśmy, wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, * bez bojaźni mu służyli.
1:75 W świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim, * po wszystkie dni nasze.
1:76 A ty dzieciątko, prorokiem Najwyższego będziesz nazwane: * bo uprzedzisz przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego:
1:77 Iżbyś dał naukę zbawienia ludowi jego: * na odpuszczenie grzechów ich:
1:78 Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego: * przez które nawiedził nas Wschód z wysokości:
1:79 Aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą: * ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Dobrzeć, sługo dobry i wierny, gdyżeś nad małem był wiernym, nad wielem cię postanowię, mówi Pan.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui pópulo tuo ætérnæ salútis beátum Ambrósium minístrum tribuísti: præsta, quǽsumus; ut, quem Doctórem vitæ habúimus in terris, intercessórem habére mereámur in cælis.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Commemoratio Feria VI infra Hebdomadam I Adventus
Ant. Ecce véniet Deus et homo de domo David sedére in throno, allelúja.
℣. Vox clamántis in desérto: Paráte viam Dómini.
℟. Rectas fácite sémitas ejus.
Orémus.
Excita, quǽsumus, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut ab imminéntibus peccatórum nostrórum perículis, te mereámur protegénte éripi, te liberánte salvári:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś ludowi swemu na drodze do zbawienia błogosławionego Ambrożego, dał za pomocnika, spraw, prosimy, abyśmy tego, który nam był mistrzem na ziemi, pośrednikiem w Niebie mieć zasłużyli.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Wspominamy Piątek I tygodnia Adwentu
Ant. Oto przyjdzie Bóg, i człowiek z domu Dawidowego zasiąść na tronie, alleluja.
℣. Głos wołającego na puszczy: Gotujcie drogę Pańską.
℟. Czyńcie proste ścieżki jego.
Módlmy się.
Wzbudź, błagamy Cię, Panie, potęgę Twą i przybądź, abyśmy od grożących nam, wskutek grzechów naszych, niebezpieczeństw, byli za Twoją obroną wyrwani, i za Twą pomocą zostali zbawieni.
Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Suffragium{omittitur}
|
Sufragium{opuścić}
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
℣. Dóminus det nobis suam pacem.
℟. Et vitam ætérnam. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
℣. Niech Pan nas obdarzy swoim pokojem.
℟. I życiem wiecznym. Amen.
|
Antiphona finalis B.M.V.
Alma Redemptóris Mater, quæ pérvia cæli porta manes,
et stella maris, succúrre cadénti,
Súrgere qui curat, pópulo: tu quæ genuísti,
Natúra miránte, tuum sanctum Genitórem,
Virgo prius ac postérius, Gabriélis ab ore
Sumens illud Ave, peccatórum miserére.
℣. Ángelus Dómini nuntiávit Maríæ.
℟. Et concépit de Spíritu Sancto.
Orémus.
Grátiam tuam, quǽsumus, Dómine, méntibus nostris infúnde: ut, qui, Ángelo nuntiánte, Christi Fílii tui incarnatiónem cognóvimus; per passiónem ejus et crucem, ad resurrectiónis glóriam perducámur. Per eúmdem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Amen.
|
Antyfona końcowa N.M.P.
Święta Odkupiciela Matko, któraś otwartą nieba bramą pozostała
Gwiazdo morza! Wspomóż upadły lud,
Gdy powstać usiłuje. Tyś zrodziła
Ku zdumieniu całej natury, Twojego Świętego Stworzyciela,
Panną będąc przedtem i potem, Pozdrowiona usty Gabriela,
Okaż miłosierdzie grzesznikom.
℣. Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi.
℟. I poczęła z Ducha Świętego.
Módlmy się.
Łaskę Twoją prosimy Cię Panie racz wlać w serca nasze, abyśmy, którzy za zwiastowaniem anielskim Wcielenie Chrystusa, Syna Twojego poznali, przez mękę Jego i krzyż do chwały zmartwychwstania byli doprowadzeni. Przez tegoż Chrystusa Pana naszego. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. Amen.
|
Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ.
Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi.
I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego: który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł, i pogrzebion: zstąpił do piekieł: trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa; siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego: stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Hymnus
Jam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.
Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.
Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.
Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.
Deo Patri sit glória,
Ejúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Nunc et per omne sǽculum.
Amen.
|
Hymn
Gdy już wzeszła gwiazda światła,
Kornie prośmy Boga,
By w czynnościach dziennych
Zachował nas od szkody.
Niech powściągając miarkuje język,
By nie rozbrzmiewała groza waśni:
Niechaj życzliwie chroni wzrok nasz,
By się nie poił próżnością.
Niech czyste będzie wnętrze serca,
I niech odstąpi nierozum;
Niechaj hardość ciała skruszy
Skąpość napoju i pokarmu.
Abyśmy, gdy dzień przejdzie,
A kolejność znów sprowadzi noc,
Czyści przez wstrzemięźliwość
Śpiewali mu chwałę.
Bogu Ojcu niechaj będzie chwała,
I jedynemu jego Synowi,
Wraz z Duchem Pocieszycielem,
Teraz i po wszystek wiek.
Amen.
|
Psalmi {Psalmy, antyfony ex Commune aut Festo}
Ant. Ecce sacérdos magnus,
Psalmus 53 [1]
53:3 Deus, in nómine tuo salvum me fac: * et in virtúte tua júdica me.
53:4 Deus, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe verba oris mei.
53:5 Quóniam aliéni insurrexérunt advérsum me, et fortes quæsiérunt ánimam meam: * et non proposuérunt Deum ante conspéctum suum.
53:6 Ecce enim, Deus ádjuvat me: * et Dóminus suscéptor est ánimæ meæ.
53:7 Avérte mala inimícis meis: * et in veritáte tua dispérde illos.
53:8 Voluntárie sacrificábo tibi, * et confitébor nómini tuo, Dómine: quóniam bonum est:
53:9 Quóniam ex omni tribulatióne eripuísti me: * et super inimícos meos despéxit óculus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony z części wspólnych lub własne}
Ant. Oto kapłan wielki,
Psalm 53 [1]
53:3 Boże, w imię twoje zbaw mię: * a w mocy twojéj sądź mię.
53:4 Boże, wysłuchaj modlitwę moję: * przyjmij w uszy słowa ust moich.
53:5 Albowiem obcy powstali przeciwko mnie: a mocarze szukali dusze mojéj: * a nie kładli Boga przed oczyma swemi.
53:6 Bo oto Bóg mię podpomaga: * a Pan jest obrońcą dusze mojéj.
53:7 Odwróć złe na nieprzyjaciele moje: * a zatrać je według prawdy twojéj.
53:8 Dobrowolnie będę ofiarował tobie, * i będę wyznawał imieniowi twemu; albowiem dobre jest.
53:9 Bo ze wszelkiego utrapienia wyrwałeś mię: * a oko moje wzgardziło nieprzyjacioły moje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(1-16) [2]
118:1 (Aleph) Beáti immaculáti in via: * qui ámbulant in lege Dómini.
118:2 Beáti, qui scrutántur testimónia ejus: * in toto corde exquírunt eum.
118:3 Non enim qui operántur iniquitátem, * in viis ejus ambulavérunt.
118:4 Tu mandásti * mandáta tua custodíri nimis.
118:5 Útinam dirigántur viæ meæ, * ad custodiéndas justificatiónes tuas!
118:6 Tunc non confúndar, * cum perspéxero in ómnibus mandátis tuis.
118:7 Confitébor tibi in directióne cordis: * in eo quod dídici judícia justítiæ tuæ.
118:8 Justificatiónes tuas custódiam: * non me derelínquas usquequáque.
118:9 (Beth) In quo córrigit adolescéntior viam suam? * In custodiéndo sermónes tuos.
118:10 In toto corde meo exquisívi te: * ne repéllas me a mandátis tuis.
118:11 In corde meo abscóndi elóquia tua: * ut non peccem tibi.
118:12 Benedíctus es, Dómine: * doce me justificatiónes tuas.
118:13 In lábiis meis, * pronuntiávi ómnia judícia oris tui.
118:14 In via testimoniórum tuórum delectátus sum, * sicut in ómnibus divítiis.
118:15 In mandátis tuis exercébor: * et considerábo vias tuas.
118:16 In justificatiónibus tuis meditábor: * non oblivíscar sermónes tuos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 118(1-16) [2]
118:1 (Aleph) Błogosławieni niepokalani w drodze: * którzy chodzą w zakonie Pańskim.
118:2 Błogosławieni, którzy się pilno pytają o świadectwach jego: * szukają go ze wszystkiego serca.
118:3 Ci bowiem, którzy nieprawość czynią, * nie chodzili w drogach jego.
118:4 Tyś rozkazał * aby przykazania twego strzeżono bardzo.
118:5 Daj, Boże, aby się prostowały drogi moje, * ku strzeżeniu usprawiedliwienia twoich.
118:6 Tedy się nie zawstydzę, * gdy wejrzę we wszystkie rozkazania twoje.
118:7 Wyznawać ci będę w prostości serca: * przetóżem się nauczył sądów sprawiedliwości twojéj.
118:8 Sprawiedliwości twoich będę strzedz: * nie opuszczaj mię do końca.
118:9 (Beth) Czemże poprawia młody człowiek drogi swojéj? * Gdy zachowa mowy twoje.
118:10 Ze wszystkiego serca mego szukałem ciebie: * nie odpędzaj mię od mandatów twoich.
118:11 W sercu mojem skryłem słowa twoje: * abych nie grzeszył tobie.
118:12 Błogosławionyś jest, Panie: * naucz mię sprawiedliwości twoich.
118:13 Wargami mojemi, * opowiadałem wszystkie sądy ust twoich.
118:14 Kochałem się w drodze świadectw twoich, * jako we wszystkich bogactwach.
118:15 Będę się ćwiczył w rozkazaniach twoich: * i przypatrzę się drogom twoim.
118:16 Będę rozmyślał w sprawiedliwościach twoich: * nie zapomnę mów twoich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(17-32) [3]
118:17 (Ghimel) Retríbue servo tuo, vivífica me: * et custódiam sermónes tuos:
118:18 Revéla óculos meos: * et considerábo mirabília de lege tua.
118:19 Íncola ego sum in terra: * non abscóndas a me mandáta tua.
118:20 Concupívit ánima mea desideráre justificatiónes tuas, * in omni témpore.
118:21 Increpásti supérbos: * maledícti qui declínant a mandátis tuis.
118:22 Aufer a me oppróbrium, et contémptum: * quia testimónia tua exquisívi.
118:23 Étenim sedérunt príncipes, et advérsum me loquebántur: * servus autem tuus exercebátur in justificatiónibus tuis.
118:24 Nam et testimónia tua meditátio mea est: * et consílium meum justificatiónes tuæ.
118:25 (Daleth) Adhǽsit paviménto ánima mea: * vivífica me secúndum verbum tuum.
118:26 Vias meas enuntiávi, et exaudísti me: * doce me justificatiónes tuas.
118:27 Viam justificatiónum tuárum ínstrue me: * et exercébor in mirabílibus tuis.
118:28 Dormitávit ánima mea præ tǽdio: * confírma me in verbis tuis.
118:29 Viam iniquitátis ámove a me: * et de lege tua miserére mei.
118:30 Viam veritátis elégi: * judícia tua non sum oblítus.
118:31 Adhǽsi testimóniis tuis, Dómine: * noli me confúndere.
118:32 Viam mandatórum tuórum cucúrri, * cum dilatásti cor meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce sacérdos magnus, qui in diébus suis plácuit Deo, et invéntus est justus.
|
Psalm 118(17-32) [3]
118:17 (Gimel) Uczyń dobrze słudze twemu, ożyw mię: * a będę strzegł mów twoich.
118:18 Odsłoń oczy moje: * a przypatrzę się dziwom zakonu twego.
118:19 Jestem ja gościem na ziemi: * nie kryj przedemną mandatów twoich.
118:20 Pożądała dusza moja, żądać sprawiedliwości twoich, * na każdy czas.
118:21 Zgromiłeś pyszne: * przeklęci, którzy odstępują od mandatów twoich.
118:22 Oddal odemnie pohańbienie i wzgardę: * bom się badał o świadectwach twoich.
118:23 Bo i książęta siadały i przeciwko mnie mówiły: * ale sługa twój ćwiczył się w sprawiedliwościach twoich.
118:24 Bo i świadectwa twoje są rozmyślanie moje: * i sprawiedliwości twoje radą moją.
118:25 (Daleth) Przylgnęła do ziemie dusza moja: * ożyw mię według słowa twego.
118:26 Drogi moje rozpowiedziałem, i wysłuchałeś mię: * naucz mię sprawiedliwości twoich.
118:27 Naucz mię drogi sprawiedliwości twoich: * a będę się ćwiczył w cudach twoich.
118:28 Drzymała dusza moja od tęsknice: * posil mię w słowiech twoich.
118:29 Drogę nieprawości oddal odemnie: * a w zakonie twoim zmiłuj się nademną.
118:30 Obrałem drogę prawdy: * nie zapomniałem sądów twoich.
118:31 Przystałem do sądów twoich, Panie: * nie zawstydzaj mię.
118:32 Bieżałem drogą mandatów twoich, * gdyś rozszerzył serce moje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oto kapłan wielki, który za dni swoich podobał się Bogu i znalezion jest sprawiedliwym.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.
℟.br. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
℣. Qui ventúrus es in mundum.
℟. Miserére nobis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
℣. Exsúrge, Christe, ádjuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
|
Kapitulum Responsorium Wers {z Psałterza według dnia}
1 Tm 1:17
Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, samemu Bogu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Chryste, Synu Boga żywego, * Zmiłuj się nad nami.
℟. Chryste, Synu Boga żywego, * Zmiłuj się nad nami.
℣. Który przybywasz na świat.
℟. Zmiłuj się nad nami.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Chryste, Synu Boga żywego, * Zmiłuj się nad nami.
℣. Powstań, Chryste, wspieraj nas.
℟. I wyzwól nas dla imienia Twego.
|
Preces Dominicales et Feriales{omittitur}
|
Prośby niedzielne i ferialne{opuścić}
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Preces Dominicales et Feriales{omittitur}
|
Prośby niedzielne i ferialne{opuścić}
|
Orationes
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium hujus diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam justítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
|
Modlitwy
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Panie Boże wszechmogący, który bezpiecznie nas doprowadziłeś do początku dnia dzisiejszego: ochraniaj nas dzisiaj Swą mocą; abyśmy się tego dnia nie skłonili do żadnego grzechu, ale zawsze kierowali swoje myśli i uczynki do czynienia twojej sprawiedliwości.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
Martyrologium (anticip.)
Sexto Idus Decémbris Luna prima Anno Dómini 2018
Concéptio Immaculáta gloriósæ semper Vírginis Genitrícis Dei Maríæ, quam fuísse præservátam, singulári Dei privilégio, ab omni originális culpæ labe immúnem, Pius Nonus, Póntifex Máximus, hac ipsa recurrénte die, solémniter definívit.
Tréviris sancti Euchárii, qui fuit discípulus beáti Petri Apóstoli et primus ejúsdem civitátis Epíscopus.
Alexandríæ sancti Macárii Mártyris, qui, témpore Décii, cum a Júdice multis verbis ad negándum Christum suaderétur, et eo majóri constántia suam profiterétur fidem, vivus ad últimum exúri jubétur.
In Cypro sancti Sophrónii Epíscopi, qui pupillórum, orphanórum ac viduárum defénsor miríficus, et páuperum atque oppressórum ómnium adjútor fuit.
In monastério Luxoviénsi, in Gállia, sancti Romárici Abbátis, qui, cum in aula Theodobérti Regis primus esset, renuntiávit sǽculo, et monásticæ étiam observántiæ laude céteris antecélluit.
Constantinópoli sancti Patápii Solitárii, virtútibus et miráculis clari.
Romæ Invéntio sanctórum Mártyrum Nemésii Diáconi, ejúsque fíliæ Lucíllæ Vírginis, Symphrónii, Olýmpii Tribúni, hujúsque uxóris Exsupériæ et Theodúli fílii; quorum memória octávo Kaléndas Septémbris recensétur.
Verónæ Ordinátio sancti Zenónis Epíscopi.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
|
Martyrologium (anticip.)
Roku Pańskiego 2018
Dnia 8-go grudnia uroczystość Niepokalanego Poczęcia chwalebnej, wiecznie dziewiczej Matki Bożej Maryi. Papież Pius IX w tymże dniu ogłosił uroczyście jako dogmat wiary, że za szczególną łaską Bożą została wolna od wszelkiej skazy grzechu pierworodnego.
W Trewirze uroczystość św. Euchariusza, ucznia św. Piotra, Apostoła i pierwszego Biskupa tego miasta.
W Aleksandrii śmierć męczeńska św. Makariusza, który w prześladowaniu Decjana tym odważniej wyznawał wiarę swoją, im więcej sędzia wzywał go do zaparcia się jej. W końcu został spalony żywcem.
Na Cyprze uroczystość św. Sofroniusza, Biskupa, przedziwnego obrońcy wdów i sierot, wspomożyciela wszystkich biednych i uciśnionych.
W klasztorze Luxeuil uroczystość św. Romaryka, Opata. Był pierwszym na dworze króla Teodeberta, lecz wyrzekł się wszystkiego co ziemskie, aby sumiennym wypełnianiem reguły zakonnej przyświecać wszystkim w klasztorze.
W Konstantynopolu uroczystość św. Patapiusza, Pustelnika, słynnego z cnót i cudów.
‥
W Weronie uroczystość święceń Biskupich świętego Zenona.
℣. I gdzie indziej wielu świętych Męczenników i Wyznawców oraz świętych Dziewic.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum ejus.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adjuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
℣. Cenna jest w oczach Pana.
℟. Śmierć świętych Jego.
Święta Maryja i wszyscy święci niech się wstawiają za nami u Pana, abyśmy zasłużyli na Jego pomoc i zbawienie, który żyje i króluje na wieki wieków. ℟. Amen.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Wejrzyj na sługi Swoje, Panie, i na dzieła Twoje, i prowadź ich dzieci.
℟. I niech jasność Pana Boga naszego będzie nad nami, i prowadź pracę rąk naszych, i dzieła rąk naszych prowadź.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Módlmy się.
Panie Boże, królu nieba i ziemi, racz dzisiaj prowadzić i uświęcać, władać i kierować, serca i ciała nasze, zmysły, słowa i czyny nasze według prawa Twojego, i według przykazań Twoich: abyśmy teraz i w wieczności, przez Ciebie wspierani, zasłużyli na zbawienie i wyzwolenie, Zbawicielu świata: Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
℟. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
Lectio brevis {ex Proprio Sanctorum}
Sir 45:19-20
Fungi sacerdótio, et habére laudem in nómine ipsíus, et offérre illi incénsum dignum in odórem suavitátis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Dniem i czynami naszymi niech w swoim pokoju rozporządza Pan wszechmogący. Amen.
Czytanie krótkie {z Sanktorału}
Sir 45:19-20
Aby sprawował urząd kapłański i miał urząd chwalenia w imię Jego, i ofiarował Mu kadzenie godne jako dobrą wonność.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
Conclusio
℣. Adjutórium nóstrum ✠ in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedícite.
℟. Deus.
℣. Dóminus nos benedícat, ✠ et ab omni malo deféndat, et ad vitam perdúcat ætérnam. Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Zakończenie
℣. Wspomożenie nasze ✠ w imieniu Pana.
℟. Który stworzył niebo i ziemię.
℣. Błogosław nam.
℟. Boże.
℣. Niech Pan nas błogosławi, ✠ i broni od wszelkiego zła, i doprowadzi do życia wiecznego. A dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|
Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Hymnus
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.
Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
|
Hymn
Teraz, Duchu Święty,
Jedno z Ojcem i Synem,
Racz łaskawie do nas wstąpić,
Rozlewając się w sercu naszem.
Usta, język, myśl, uczucie, siła
Niechaj głoszą chwałę.
Ogniem niech zapłonie miłość,
Żar jej niechaj zapali bliźnich.
Udziel nam tego, Ojcze najmiłościwszy,
I Ty Jedyny, równy Ojcu,
Z Duchem Pocieszycielem
Królujący po wszystek wiek.
Amen.
|
Psalmi {Psalmy, antyfony ex Commune aut Festo}
Ant. Non est invéntus.
Psalmus 118(33-48) [1]
118:33 (He) Legem pone mihi, Dómine, viam justificatiónum tuárum: * et exquíram eam semper.
118:34 Da mihi intelléctum, et scrutábor legem tuam: * et custódiam illam in toto corde meo.
118:35 Deduc me in sémitam mandatórum tuórum: * quia ipsam vólui.
118:36 Inclína cor meum in testimónia tua: * et non in avarítiam.
118:37 Avérte óculos meos ne vídeant vanitátem: * in via tua vivífica me.
118:38 Státue servo tuo elóquium tuum, * in timóre tuo.
118:39 Ámputa oppróbrium meum quod suspicátus sum: * quia judícia tua jucúnda.
118:40 Ecce, concupívi mandáta tua: * in æquitáte tua vivífica me.
118:41 (Vav) Et véniat super me misericórdia tua, Dómine: * salutáre tuum secúndum elóquium tuum.
118:42 Et respondébo exprobrántibus mihi verbum: * quia sperávi in sermónibus tuis.
118:43 Et ne áuferas de ore meo verbum veritátis usquequáque: * quia in judíciis tuis supersperávi.
118:44 Et custódiam legem tuam semper: * in sǽculum et in sǽculum sǽculi.
118:45 Et ambulábam in latitúdine: * quia mandáta tua exquisívi.
118:46 Et loquébar in testimóniis tuis in conspéctu regum: * et non confundébar.
118:47 Et meditábar in mandátis tuis, * quæ diléxi.
118:48 Et levávi manus meas ad mandáta tua, quæ diléxi: * et exercébar in justificatiónibus tuis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony z części wspólnych lub własne}
Ant. Nie jest znalezion,
Psalm 118(33-48) [1]
118:33 (He) Postaw mi zakon, Panie, drogę sprawiedliwości twoich: * a będę jéj szukał zawsze.
118:34 Daj mi zrozumienie, a będę się badał zakonu twego: * i będę go strzegł ze wszystkiego serca mego.
118:35 Prowadź mię ścieżką mandatów twoich: * bom jéj pragnął.
118:36 Nakłoń serce moje ku świadectwom twoim: * a nie ku łakomstwu.
118:37 Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na próżność: * ożyw mię na drodze twojéj.
118:38 Potwierdź słudze twemu wyrok twój, * w bojaźni twojéj.
118:39 Odetnij pohańbienie moje, któregom się obawiał: * albowiem sądy twoje ucieszne.
118:40 Otom pożądał mandatów twoich: * ożyw mię w sprawiedliwości twojéj.
118:41 (Vau) A niech na mię przyjdzie, Panie, miłosierdzie twoje: * zbawienie twoje według wyroku twego.
118:42 I odpowiem tym, którzy mi urągają, słowo: * iżem nadzieję miał w słowiech twoich.
118:43 A nie odejmuj nigdy z ust moich słowa prawdy: * gdyżem bardzo nadzieją miał w sądziech twoich.
118:44 I będę strzegł zakonu twego zawżdy: * na wieki i na wielki wieków.
118:45 I chodziłem na przestrzeństwie: * iżem pilnie szukał przykazania twego.
118:46 I mówiłem o świadectwach twoich przed oczyma królów: * a nie wstydziłem się.
118:47 I rozmyślałem w przykazaniach twoich, * którem umiłował.
118:48 I podniosłem ręce swe ku mandatom twoim, którem umiłował: * i ćwiczyłem się w sprawiedliwościach twoich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(49-64) [2]
118:49 (Zai) Memor esto verbi tui servo tuo, * in quo mihi spem dedísti.
118:50 Hæc me consoláta est in humilitáte mea: * quia elóquium tuum vivificávit me.
118:51 Supérbi iníque agébant usquequáque: * a lege autem tua non declinávi.
118:52 Memor fui judiciórum tuórum a sǽculo, Dómine: * et consolátus sum.
118:53 Deféctio ténuit me, * pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam.
118:54 Cantábiles mihi erant justificatiónes tuæ, * in loco peregrinatiónis meæ.
118:55 Memor fui nocte nóminis tui, Dómine: * et custodívi legem tuam.
118:56 Hæc facta est mihi: * quia justificatiónes tuas exquisívi.
118:57 (Heth) Pórtio mea, Dómine, * dixi custodíre legem tuam.
118:58 Deprecátus sum fáciem tuam in toto corde meo: * miserére mei secúndum elóquium tuum.
118:59 Cogitávi vias meas: * et convérti pedes meos in testimónia tua.
118:60 Parátus sum, et non sum turbátus: * ut custódiam mandáta tua.
118:61 Funes peccatórum circumpléxi sunt me: * et legem tuam non sum oblítus.
118:62 Média nocte surgébam ad confiténdum tibi, * super judícia justificatiónis tuæ.
118:63 Párticeps ego sum ómnium timéntium te: * et custodiéntium mandáta tua.
118:64 Misericórdia tua, Dómine, plena est terra: * justificatiónes tuas doce me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 118(49-64) [2]
118:49 (Zajin) Pomnij na słowo twoje słudze twemu, * w któremeś mi nadzieję uczynił.
118:50 To mię cieszyło w utrapieniu mojem: * bo wyrok twój ożywił mię.
118:51 Pyszni bardzo niesprawiedliwie czynili: * a nie odstąpiłem od zakonu twego.
118:52 Pamiętałem, Panie, na sądy twoje od wieku: * i ucieszyłem się.
118:53 Mdłość mię zdejmowała, * dla grzeszników opuszczających zakon twój.
118:54 Pieśniami były mi ustawy twoje, * na miejscu pielgrzymowania mego.
118:55 Pamiętałem w nocy na imię twoje, Panie: * i strzegłem zakonu twego.
118:56 To mi się stało: * iżem pilnie szukał sprawiedliwości twoich.
118:57 (Cheth) Cząstka moja, Panie: * obiecałem strzedz zakonu twego.
118:58 Prosiłem oblicza twego ze wszystkiego serca mego: * zmiłuj się nademną według mowy twojéj.
118:59 Rozmyślałem drogi moje: * a obracałem nogi moje ku świadectwom twoim.
118:60 Jestem gotów, a nie strwożyłem się, * abych strzegł mandatów twoich.
118:61 Powrozy grzeszników uplotły mię: * a nie przepomniałem zakonu twego.
118:62 Wstawałem o północy, abych ci wyznawał, * dla sądów sprawiedliwości twojéj.
118:63 Uczestnikiem ja jestem wszystkich, którzy się boją ciebie: * i strzegą przykazania twego.
118:64 Miłosierdzia twego, Panie, pełna jest ziemia: * naucz mię sprawiedliwości twoich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 118(65-80) [3]
118:65 (Teth) Bonitátem fecísti cum servo tuo, Dómine, * secúndum verbum tuum.
118:66 Bonitátem, et disciplínam, et sciéntiam doce me: * quia mandátis tuis crédidi.
118:67 Priúsquam humiliárer ego delíqui: * proptérea elóquium tuum custodívi.
118:68 Bonus es tu: * et in bonitáte tua doce me justificatiónes tuas.
118:69 Multiplicáta est super me iníquitas superbórum: * ego autem in toto corde meo scrutábor mandáta tua.
118:70 Coagulátum est sicut lac cor eórum: * ego vero legem tuam meditátus sum.
118:71 Bonum mihi quia humiliásti me: * ut discam justificatiónes tuas.
118:72 Bonum mihi lex oris tui, * super míllia auri et argénti.
118:73 (Joth) Manus tuæ fecérunt me, et plasmavérunt me: * da mihi intelléctum, et discam mandáta tua.
118:74 Qui timent te vidébunt me, et lætabúntur: * quia in verba tua supersperávi.
118:75 Cognóvi, Dómine, quia ǽquitas judícia tua: * et in veritáte tua humiliásti me.
118:76 Fiat misericórdia tua ut consolétur me, * secúndum elóquium tuum servo tuo.
118:77 Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam: * quia lex tua meditátio mea est.
118:78 Confundántur supérbi, quia injúste iniquitátem fecérunt in me: * ego autem exercébor in mandátis tuis.
118:79 Convertántur mihi timéntes te: * et qui novérunt testimónia tua.
118:80 Fiat cor meum immaculátum in justificatiónibus tuis, * ut non confúndar.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Non est invéntus símilis illi, qui conserváret legem Excélsi.
|
Psalm 118(65-80) [3]
118:65 (Teth) Uczyniłeś łaskę z sługą twoim, Panie, * według słowa twojego.
118:66 Naucz mię dobroci i karności i umiejętności: * bom uwierzył mandatom twoim.
118:67 Pierwéj niźlim był uniżon, jam wykroczył: * dlatego strzegłem wyroku twego.
118:68 Dobryżeś ty: * a według dobroci twéj naucz mię sprawiedliwości twojéj.
118:69 Rozmnożyła się nademną nieprawość pysznych: * a ja ze wszystkiego serca będę badał mandatów twoich.
118:70 Zsiadło się jak mleko serce ich: * a jam rozmyślał w zakonie twoim.
118:71 Dobrze na mię, iżeś mię uniżył: * abych się nauczył sprawiedliwości twoich.
118:72 Lepszy mi jest zakon ust twoich, * niźli tysiące złota i śrebra.
118:73 (Jod) Ręce twoje uczyniły mię, i ulepiły mię: * daj mi rozum, a nauczę się mandatów twoich.
118:74 Którzy się ciebie boją, ujrzą mię i rozweselą się: * iżem bardzo nadzieję miał w słowiech twoich.
118:75 Poznałem, Panie, że sprawiedliwość sądy twoje: * a w prawdzie twojéj uniżyłeś mię.
118:76 Niechaj będzie miłosierdzie twoje aby mię cieszyło, * według wyroku twego słudze twemu.
118:77 Niechaj na mię przyjdą litości twoje, a będę żył: * bo zakon twój jest rozmyślanie moje.
118:78 Niechaj będą zawstydzeni hardzi, bo niesłusznie niesprawiedliwość nademną czynili: * a ja będę się ćwiczył w mandatach twoich.
118:79 Niech się obrócą do mnie, którzy się boją ciebie: * i którzy znają świadectwa twoje.
118:80 Niech będzie serce moje niepokalane w sprawiedliwościach twoich, * abym się nie zawstydził.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Nie jest znalezion, podobny jemu, któryby zachował prawo Najwyższego.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Commune aut Festo}
Sir 44:16-17
Ecce sacérdos magnus, qui in diébus suis plácuit Deo, et invéntus est justus: et in témpore iracúndiæ factus est reconciliátio.
℟. Deo grátias.
℟.br. Amávit eum Dóminus, * Et ornávit eum.
℟. Amávit eum Dóminus, * Et ornávit eum.
℣. Stolam glóriæ índuit eum.
℟. Et ornávit eum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Amávit eum Dóminus, * Et ornávit eum.
℣. Elégit eum Dóminus sacerdótem sibi.
℟. Ad sacrificándum ei hóstiam laudis.
|
Kapitulum Responsorium Wers {z części wspólnych lub własne}
Syr 44:16-17
Oto kapłan wielki, * który za dni swoich podobał się Bogu i znalezion jest sprawiedliwym: a czasu rozgniewania stał się pojednaniem.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Umiłował go Pan, * I przyozdobił go.
℟. Umiłował go Pan, * I przyozdobił go.
℣. Szatą chwały przyodział go.
℟. I przyozdobił go.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Umiłował go Pan, * I przyozdobił go.
℣. Obrał go Pan kapłanem sobie.
℟. Aby Mu złożył ofiarę chwały.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui pópulo tuo ætérnæ salútis beátum Ambrósium minístrum tribuísti: præsta, quǽsumus; ut, quem Doctórem vitæ habúimus in terris, intercessórem habére mereámur in cælis.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś ludowi swemu na drodze do zbawienia błogosławionego Ambrożego, dał za pomocnika, spraw, prosimy, abyśmy tego, który nam był mistrzem na ziemi, pośrednikiem w Niebie mieć zasłużyli.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|
Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Tota pulchra * es, María, et mácula originális non est in te.
Psalmus 109 [1]
109:1 Dixit Dóminus Dómino meo: * Sede a dextris meis:
109:1 Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum.
109:2 Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
109:3 Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: * ex útero ante lucíferum génui te.
109:4 Jurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
109:5 Dóminus a dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges.
109:6 Judicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terra multórum.
109:7 De torrénte in via bibet: * proptérea exaltábit caput.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tota pulchra es, María, et mácula originális non est in te.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony z Sanktorału}
Ant. Całaś piękna * jest Marjo, i zmazy pierworodnej niemasz w Tobie.
Psalm 109 [1]
109:1 Rzekł Pan Panu memu: * Siedź po prawicy mojéj:
109:1 Aż położę nieprzyjacioły twoje, * podnóżkiem nóg twoich.
109:2 Laskę mocy twojéj wypuści Pan z Syonu: * panuj w pośród nieprzyjaciół twoich.
109:3 Przy tobie przodkowanie w dzień możności twojéj w jasnościach świątości: * z żywota przed jutrzenką zrodziłem cię.
109:4 Przysiągł Pan, a nie będzie mu żal: * Ty jesteś kapłanem na wieki, według porządku Melchisedechowego.
109:5 Pan po prawicy twojéj, * poraził w dzień gniewu swego króle.
109:6 Będzie sądził narody, napełni upaści: * potłucze głowy wielu na ziemi.
109:7 Z strumienia na drodze pić będzie: * dlatego wywyższy głowę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Całaś piękna jest Marjo, i zmazy pierworodnej niemasz w Tobie.
|
Ant. Vestiméntum tuum * cándidum quasi nix, et fácies tua sicut sol.
Psalmus 112 [2]
112:1 Laudáte, púeri, Dóminum: * laudáte nomen Dómini.
112:2 (fit reverentia) Sit nomen Dómini benedíctum, * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
112:3 A solis ortu usque ad occásum, * laudábile nomen Dómini.
112:4 Excélsus super omnes gentes Dóminus, * et super cælos glória ejus.
112:5 Quis sicut Dóminus, Deus noster, qui in altis hábitat, * et humília réspicit in cælo et in terra?
112:7 Súscitans a terra ínopem, * et de stércore érigens páuperem:
112:8 Ut cóllocet eum cum princípibus, * cum princípibus pópuli sui.
112:9 Qui habitáre facit stérilem in domo, * matrem filiórum lætántem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vestiméntum tuum cándidum quasi nix, et fácies tua sicut sol.
|
Ant. Szaty Twoje * białe jako śnieg, oblicze Twoje podobne słońcu.
Psalm 112 [2]
112:1 Chwalcie dzieci Pana: * chwalcie imię Pańskie.
112:2 (ukłonić się) Niechaj będzie imię Pańskie błogosławione, * odtąd i aż na wieki.
112:3 Od wschodu słońca aż do zachodu, * chwalebne imię Pańskie.
112:4 Wysoki nad wszystkie narody Pan, * a nad niebiosa chwała jego.
112:5 Któż jako Pan, Bóg nasz, który mieszka na wysokości, * a na niskie rzeczy patrzy na niebie i na ziemi?
112:7 Podnoszący z ziemie nędznego, * a z gnoju wywyższając ubogiego:
112:8 Aby go posadził z książęty, * z książęty ludu swego.
112:9 Który czyni, iż niepłodna mieszka w domu, * matka synów wesoła.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Szaty Twoje białe jako śnieg, oblicze Twoje podobne słońcu.
|
Ant. Tu glória Jerúsalem, * tu lætítia Israël, tu honorificéntia pópuli nostri.
Psalmus 121 [3]
121:1 Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: * In domum Dómini íbimus.
121:2 Stantes erant pedes nostri, * in átriis tuis, Jerúsalem.
121:3 Jerúsalem, quæ ædificátur ut cívitas: * cujus participátio ejus in idípsum.
121:4 Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini: * testimónium Israël ad confiténdum nómini Dómini.
121:5 Quia illic sedérunt sedes in judício, * sedes super domum David.
121:6 Rogáte quæ ad pacem sunt Jerúsalem: * et abundántia diligéntibus te:
121:7 Fiat pax in virtúte tua: * et abundántia in túrribus tuis.
121:8 Propter fratres meos, et próximos meos, * loquébar pacem de te:
121:9 Propter domum Dómini, Dei nostri, * quæsívi bona tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tu glória Jerúsalem, tu lætítia Israël, tu honorificéntia pópuli nostri.
|
Ant. Tyś chwałą Jeruzalem, * Tyś weselem Izraela. Tyś chlubą, ludu naszego.
Psalm 121 [3]
121:1 Weseliłem się z tego, co mi powiedziano: * Pójdziemy do domu Pańskiego.
121:2 Stawały nogi nasze, * w sieniach twoich, Jeruzalem.
121:3 Jeruzalem, które się buduje jako miasto: * którego uczestnictwo społeczne.
121:4 Bo tam wstępowały pokolenia, pokolenia Pańskie: * świadectwo Izrael, ku wyznawaniu imieniu Pańskiemu.
121:5 Bo tam postawione są stolice na sąd, * stolice w domu Dawidowym.
121:6 Proście o to, co jest ku pokojowi dla Jeruzalem: * a dostatek niech będzie dla tych, którzy cię miłują:
121:7 Niechaj będzie pokój w mocy twojéj: * a dostatek w basztach twoich.
121:8 Dla braci mojéj i bliźnich moich, * mówiłem pokój o tobie:
121:9 Dla domu Pana, Boga naszego, * szukałem dobra tobie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Tyś chwałą Jeruzalem, Tyś weselem Izraela. Tyś chlubą, ludu naszego.
|
Ant. Benedícta es tu, * Virgo María, a Dómino Deo excélso præ ómnibus muliéribus super terram.
Psalmus 126 [4]
126:1 Nisi Dóminus ædificáverit domum, * in vanum laboravérunt qui ædíficant eam.
126:1 Nisi Dóminus custodíerit civitátem, * frustra vígilat qui custódit eam.
126:2 Vanum est vobis ante lucem súrgere: * súrgite postquam sedéritis, qui manducátis panem dolóris.
126:3 Cum déderit diléctis suis somnum: * ecce heréditas Dómini fílii: merces, fructus ventris.
126:4 Sicut sagíttæ in manu poténtis: * ita fílii excussórum.
126:5 Beátus vir, qui implévit desidérium suum ex ipsis: * non confundétur cum loquétur inimícis suis in porta.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Benedícta es tu, Virgo María, a Dómino Deo excélso præ ómnibus muliéribus super terram.
|
Ant. Błogosławionaś Ty, * Marjo Panno, od Pana Boga Najwyższego nad wszystkie niewiasty ziemi.
Psalm 126 [4]
126:1 Jeźli Pan nie zbuduje domu, * próżno pracowali, którzy go budują.
126:1 Jeźli Pan nie będzie strzegł miasta, * próżno czuje, który go strzeże.
126:2 Próżno macie przede dniem wstawać: * wstańcie skoro usiądziecie, którzy pożywacie chleba boleści.
126:3 Gdy da miłym swym spanie: * oto dziedzictwo Pańskie synowie: zapłata owoc żywota.
126:4 Jako strzały w ręku mocarza: * tak synowie utrapionych.
126:5 Błogosławiony człowiek, który napełnił żądzę swoję z nich: * nie zawstydzi się, kiedy będzie mówił z nieprzyjaciółmi swymi w bramie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Błogosławionaś Ty, Marjo Panno, od Pana Boga Najwyższego nad wszystkie niewiasty ziemi.
|
Ant. Trahe nos, * Virgo immaculáta, post te currémus in odórem unguentórum tuórum.
Psalmus 147 [5]
147:1 Lauda, Jerúsalem, Dóminum: * lauda Deum tuum, Sion.
147:2 Quóniam confortávit seras portárum tuárum: * benedíxit fíliis tuis in te.
147:3 Qui pósuit fines tuos pacem: * et ádipe fruménti sátiat te.
147:4 Qui emíttit elóquium suum terræ: * velóciter currit sermo ejus.
147:5 Qui dat nivem sicut lanam: * nébulam sicut cínerem spargit.
147:6 Mittit crystállum suam sicut buccéllas: * ante fáciem frígoris ejus quis sustinébit?
147:7 Emíttet verbum suum, et liquefáciet ea: * flabit spíritus ejus, et fluent aquæ.
147:8 Qui annúntiat verbum suum Jacob: * justítias, et judícia sua Israël.
147:9 Non fecit táliter omni natióni: * et judícia sua non manifestávit eis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Trahe nos, Virgo immaculáta, post te currémus in odórem unguentórum tuórum.
|
Ant. Pociągnij nas, * Dziewico Niepokalana: za Tobą pobieżemy do wonności olejków twoich.
Psalm 147 [5]
147:1 Chwal, Jeruzalem, Pana: * chwal, Syonie, Boga twego.
147:2 Albowiem umocnił zawory bram twoich: * błogosławił synom twym w tobie.
147:3 Który uczynił granice twoje pokój: * i nasyca cię najwyborniejszem zbożem.
147:4 Który puszcza słowo swe na ziemię: * bardzo prędko bieży mowa jego.
147:5 Który dawa śnieg jako wełnę: * a mgłę rozsypuje jako popiół.
147:6 Spuszcza lód swój jako bryły: * kto się ostoi przed zimnem jego?
147:7 Pośle słowo swoje a roztopi je: * wionie wiatr jego, a pocieką wody.
147:8 Który oznajmuje słowo swe Jakóbowi: * sprawiedliwości i sądy swoje Izraelowi.
147:9 Nie uczynił tak żadnemu narodowi: * i nie objawił im sądów swoich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pociągnij nas, Dziewico Niepokalana: za Tobą pobieżemy do wonności olejków twoich.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Proprio Sanctorum}
Prov 8:22-24
Dóminus possédit me in inítio viárum suárum, ántequam quidquam fáceret a princípio. Ab ætérno ordináta sum, et ex antíquis ántequam terra fíeret. Nondum erant abýssi, et ego jam concépta eram.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Prima stropha sequentis hymni dicitur flexis genibus.
Ave maris stella,
Dei Mater alma,
Atque semper Virgo,
Felix cæli porta.
Sumens illud Ave
Gabriélis ore,
Funda nos in pace,
Mutans Hevæ nomen.
Solve vincla reis,
Profer lumen cæcis,
Mala nostra pelle,
Bona cuncta posce.
Monstra te esse matrem,
Sumat per te preces,
Qui pro nobis natus,
Tulit esse tuus.
Virgo singuláris,
Inter omnes mitis,
Nos culpis solútos
Mites fac et castos.
Vitam præsta puram,
Iter para tutum,
Ut vidéntes Jesum,
Semper collætémur.
Sit laus Deo Patri,
Summo Christo decus,
Spirítui Sancto,
Tribus honor unus.
Amen.
℣. Immaculáta Concéptio est hódie sanctæ Maríæ Vírginis.
℟. Quæ serpéntis caput virgíneo pede contrívit.
|
Kapitulum Hymn Wers {z Sanktorału}
Prz 8:22-24
Pan mię posiadł na początku dróg swoich, pierwej niźli co czynił z początku. Od wieku jestem i starodawna, pierwej niźli się ziemia stała. Jeszcze nie było przepaści, a jam już poczęta była.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Pierwszą zwrotkę hymnu odmawia się klęcząc.
Witaj, Gwiazdo morza,
Rodzicielko Boża,
Dziewico nietknięta
Bramo niebios święta.
Gabrjel zwiastował
Tę cudu godzinę,
Obdarz nas pokojem
Mażąc Ewy winę
Zerwij ziemskie pęta
Rzuć światłości blaski,
Niech grzeszni i ślepi
Doznają Twej łaski.
O, Matko nieś nasze
Prośby i westchnienia
Temu, co zrodzony
Dla świata zbawienia.
Dziewico przeczysta,
Prosim Cię w pokorze,
Niechaj czyste serca
Mają sługi Boże.
I bezpieczną drogą
Prowadź nas do celu,
Wtedy szczęście nasze
Znajdziem w Zbawicielu.
Chwalmy Ojca, Syna
I Ducha Świętego,
Chwalmy wiecznie Boga
W Trójcy Jedynego.
Amen.
℣. Niepokalane dziś Poczęcie świętej Marji Dziewicy.
℟. Której dziewicza stopa zdeptała głowę węża.
|
Canticum Magnificat {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Beátam me dicent * omnes generatiónes, quia fecit mihi magna, qui potens est, allelúja.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beátam me dicent omnes generatiónes, quia fecit mihi magna, qui potens est, allelúja.
|
Kantyk Magnificat {Antyfona z Sanktorału}
Ant. Błogosławioną mię zwać będą * wszystkie narody, albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest, alleluja.
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody, albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest, alleluja.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui per immaculátam Vírginis Conceptiónem dignum Fílio tuo habitáculum præparásti: quǽsumus; ut qui ex morte ejúsdem Fílii tui prævísa, eam ab omni labe præservásti, nos quoque mundos ejus intercessióne ad te perveníre concédas.
Per eúmdem Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Commemoratio Feria VI infra Hebdomadam I Adventus
Ant. Ex Ægýpto vocávi Fílium meum: véniet, ut salvet pópulum suum.
℣. Roráte, cæli, désuper, et nubes pluant justum.
℟. Aperiátur terra, et gérminet Salvatórem.
Orémus.
Excita, quǽsumus, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut ab imminéntibus peccatórum nostrórum perículis, te mereámur protegénte éripi, te liberánte salvári:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś przez Niepokalane Poczęcie Najświętszej Marji Panny godne mieszkanie Synowi swemu przygotował, a w moc zasług przewidzianej śmierci tegoż Syna, od wszelkiej zmazy Ją zachował, dozwól nam, prosimy, za Jej wstawiennictwem czystymi dojść do Ciebie.
Przez tegoż naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Wspominamy Piątek I tygodnia Adwentu
Ant. Z Egyptu wezwałem Syna mego: przyjdzie, i wybawi lud swój.
℣. Spuśćcie niebiosa rosę z góry, a obłoki niechaj spuszczą ze dżdżem Sprawiedliwego.
℟. Niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela.
Módlmy się.
Wzbudź, błagamy Cię, Panie, potęgę Twą i przybądź, abyśmy od grożących nam, wskutek grzechów naszych, niebezpieczeństw, byli za Twoją obroną wyrwani, i za Twą pomocą zostali zbawieni.
Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Suffragium{omittitur}
|
Sufragium{opuścić}
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|
Incipit
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Noctem quiétam et finem perféctum concédat nobis Dóminus omnípotens.
℟. Amen.
|
Początek
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Noc spokojną i koniec doskonały niech nam da Pan wszechmogący.
℟. Amen.
|
Lectio brevis
1 Pet 5:8-9
Fratres: Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
|
Czytanie krótkie
1 P 5:8-9
Bracia: Trzeźwymi bądźcie, a czujcie: boć przeciwnik wasz djabeł jako lew ryczący krąży, szukając, kogoby pożarł: któremu się sprzeciwiajcie mocni w wierze.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
℣. Adjutórium nóstrum ✠ in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Joánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, et ómnibus Sanctis, quia peccávi nimis, cogitatióne, verbo et ópere: percutit sibi pectus mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ídeo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Joánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, et omnes Sanctos, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Misereátur nostri omnípotens Deus, et dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam. Amen.
Indulgéntiam, ✠ absolutiónem et remissiónem peccatórum nostrórum tríbuat nobis omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
℣. Wspomożenie nasze ✠ w imieniu Pana.
℟. Który stworzył niebo i ziemię.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Spowiadam się Bogu wszechmogącemu, Najświętszej Maryi zawsze Dziewicy, świętemu Michałowi Archaniołowi, świętemu Janowi Chrzcicielowi, świętym Apostołom Piotrowi i Pawłowi, i wszystkim Świętym, że bardzo zgrzeszyłem, myślą, mową i uczynkiem: bijąc się w piersi moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, świętego Michała Archanioła, świętego Jana Chrzciciela, świętych Apostołów Piotra i Pawła, i wszystkich świętych, o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego.
Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący, a odpuściwszy nam grzechy, doprowadzi nas do życia wiecznego. Amen.
Przebaczenia, ✠ rozgrzeszenia i odpuszczenia grzechów naszych, niech nam udzieli Pan wszechmogący i miłosierny. Amen.
|
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
℣. Nawróć nas ✙︎ Boże, nasz zbawco.
℟. I odwróć swój gniew od nas.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi
Ant. Miserére.
Psalmus 4 [1]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus justítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium justítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy
Ant. Zmiłuj się.
Psalm 4 [1]
4:2 Kiedym wzywał, wysłuchał mię Bóg sprawiedliwości mojéj: * w uciśnieniu rozprzestrzeniłeś mi.
4:2 Zmiłuj się nademną, * a wysłuchaj modlitwę moję.
4:3 Synowie człowieczy, pókiż ciężkiego serca? * przecz miłujecie marność, i szukacie kłamstwa?
4:4 Wiedzcież, iż dziwnym uczynił Pan świętego swego: * wysłucha mię Pan, gdy zawołam do niego.
4:5 Gniewajcie się, a nie grzeszcie: * co mówicie w sercach waszych, na łóżkach waszych żałujcie.
4:6 Ofiarujcie ofiarę sprawiedliwości, a ufajcie w Panu. * Wiele ich mówią: Któż nam okazał dobra?
4:7 Naznamionowana jest nad nami światłość oblicza twego, Panie: * dałeś wesele w sercu mojem.
4:8 Od urodzaju zboża, wina i oliwy swéj * rozmnożeni są.
4:9 W pokoju pospołu * będę spał i odpoczywał:
4:10 Bo ty, Panie, osobliwie w nadziei * postanowiłeś mię.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 30(2-6) [2]
30:2 In te, Dómine, sperávi, non confúndar in ætérnum: * in justítia tua líbera me.
30:3 Inclína ad me aurem tuam, * accélera ut éruas me.
30:3 Esto mihi in Deum protectórem, et in domum refúgii: * ut salvum me fácias.
30:4 Quóniam fortitúdo mea, et refúgium meum es tu: * et propter nomen tuum dedúces me, et enútries me.
30:5 Edúces me de láqueo hoc, quem abscondérunt mihi: * quóniam tu es protéctor meus.
30:6 In manus tuas comméndo spíritum meum: * redemísti me, Dómine, Deus veritátis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 30(2-6) [2]
30:2 W tobiem, Panie, nadzieję miał, niech nie będę zawstydzon na wieki: * w sprawiedliwości twojéj wybaw mię.
30:3 Nakłoń ku mnie ucha twego, * pośpiesz się, abyś mię wyrwał.
30:3 Bądź mi Bogiem obrońcą, i domem ucieczki: * abyś mię zbawił.
30:4 Albowiem moc moja, i ucieczka moja jesteś ty: * a dla imienia twego poprowadzisz mię i wychowasz mię.
30:5 Wywiedziesz mię z sidła tego, które mi zakryli: * boś ty jest obrońca mój.
30:6 W ręce twe polecam ducha mego: * odkupiłeś mię, Panie, Boże prawdy.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 90 [3]
90:1 Qui hábitat in adjutório Altíssimi, * in protectióne Dei cæli commorábitur.
90:2 Dicet Dómino: Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: * Deus meus sperábo in eum.
90:3 Quóniam ipse liberávit me de láqueo venántium, * et a verbo áspero.
90:4 Scápulis suis obumbrábit tibi: * et sub pennis ejus sperábis.
90:5 Scuto circúmdabit te véritas ejus: * non timébis a timóre noctúrno,
90:6 A sagítta volánte in die, a negótio perambulánte in ténebris: * ab incúrsu, et dæmónio meridiáno.
90:7 Cadent a látere tuo mille, et decem míllia a dextris tuis: * ad te autem non appropinquábit.
90:8 Verúmtamen óculis tuis considerábis: * et retributiónem peccatórum vidébis.
90:9 Quóniam tu es, Dómine, spes mea: * Altíssimum posuísti refúgium tuum.
90:10 Non accédet ad te malum: * et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo.
90:11 Quóniam Ángelis suis mandávit de te: * ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
90:12 In mánibus portábunt te: * ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.
90:13 Super áspidem, et basilíscum ambulábis: * et conculcábis leónem et dracónem.
90:14 Quóniam in me sperávit, liberábo eum: * prótegam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
90:15 Clamábit ad me, et ego exáudiam eum: * cum ipso sum in tribulatióne: erípiam eum et glorificábo eum.
90:16 Longitúdine diérum replébo eum: * et osténdam illi salutáre meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 90 [3]
90:1 Kto mieszka w spomożeniu Najwyższego, * w obronie Boga niebieskiego będzie przebywał.
90:2 Rzecze Panu: Obrońca mój, i ucieczka moja jesteś ty: * Bóg mój, w nim będę miał nadzieję.
90:3 Albowiem on mię wyrwał z sidła łowiących, * i od przykrego słowa.
90:4 Plecami swemi okryje cię: * a pod skrzydłami jego nadzieję mieć będziesz.
90:5 Tarczą ogarnie cię prawda jego: * nie ulękniesz się od strachu nocnego.
90:6 Od strzały lecącéj we dnie, od sprawy chodzącéj w ciemności: * od najazdu i od czarta południowego.
90:7 Padnie po boku twoim tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawéj stronie twojéj: * a ku tobie się nie przybliży.
90:8 Zaiste oczyma twemi oglądasz: * a ujrzysz odpłatę grzeszników.
90:9 Albowiem ty, Panie, jesteś nadzieja moja: * postawiłeś Najwyższego ucieczką twoją.
90:10 Nie przystąpi do ciebie złe: * i nie przybliży się bicz do przybytku twego.
90:11 Albowiem Aniołom swoim rozkazał o tobie: * aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
90:12 Na ręku będą cię nosić: * byś snadź nie obraził o kamień nogi twojéj.
90:13 Po źmii i po bazyliszku chodzić będziesz: * i podepczesz lwa i smoka.
90:14 Iż we mnie nadzieję miał, wybawię go: * obronię go, że poznał imię moje.
90:15 Będzie wołał ku mnie, a ja go wysłucham: * z nim jestem w ucisku: wyrwę go i uwielbię go.
90:16 Długością dni napełnię go: * a okażę mu zbawienie moje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 133 [4]
133:1 Ecce nunc benedícite Dóminum, * omnes servi Dómini:
133:1 Qui statis in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri.
133:2 In nóctibus extóllite manus vestras in sancta, * et benedícite Dóminum.
133:3 Benedícat te Dóminus ex Sion, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Miserére mihi, Dómine, et exáudi oratiónem meam.
|
Psalm 133 [4]
133:1 Otóż teraz błogosławcie Pana, * wszyscy słudzy Pańscy:
133:1 Którzy stoicie w domu Pańskim, * w sieniach domu Boga naszego.
133:2 W nocy podnoście ręce wasze ku świątnicy, * a błogosławcie Pana.
133:3 Niechaj cię błogosławi Pan z Syonu, * który stworzył niebo i ziemię.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Zmiłuj się nademną, Panie, a wysłuchaj modlitwę moję.
|
Hymnus {Doxology: Nat}
Te lucis ante términum,
Rerum Creátor, póscimus,
Ut pro tua cleméntia
Sis præsul et custódia.
Procul recédant sómnia,
Et nóctium phantásmata;
Hostémque nóstrum cómprime,
Ne polluántur córpora.
Jesu, tibi sit glória,
Qui natus es de Vírgine,
Cum Patre et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {Doxology: Nat}
Ciebie przed zanikiem światła,
Stwórco wszechrzeczy, prosimy,
Abyś według twej miłościwości
Był nam obrońcą i strażą.
Niechaj daleko od nas odstąpią,
Widziadła senne i zjawy nocne;
Powstrzymaj nieprzyjaciela naszego,
By ciała nie uległy zmazaniu.
Jezusie bądź pochwalony,
Z Przeczystej Panny zrodzony:
Z Ojcem, i Duchem światłości,
Na nieskończone wieczności.
Amen.
|
Capitulum Responsorium Versus
Jer 14:9
Tu autem in nobis es, Dómine, et nomen sanctum tuum invocátum est super nos: ne derelínquas nos, Dómine, Deus noster.
℟. Deo grátias.
℟.br. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℟. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℣. Redemísti nos, Dómine, Deus veritátis.
℟. Comméndo spíritum meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℣. Custódi nos, Dómine, ut pupíllam óculi.
℟. Sub umbra alárum tuárum prótege nos.
|
Kapitulum Responsorium Wers
Jr 14:9
Tyś jest między nami, Panie, a imienia twego wzywano nad nami: nie opuszczajże nas, Panie, nasz Boże.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. W ręce Twoje, Panie, * Powierzam ducha mojego.
℟. W ręce Twoje, Panie, * Powierzam ducha mojego.
℣. Ty nas odkupiłeś, Panie, Boże wierny.
℟. Powierzam ducha mojego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. W ręce Twoje, Panie, * Powierzam ducha mojego.
℣. Strzeż nas Panie, jak źrenicy oka.
℟. Pod cieniem Twych skrzydeł obroń nas.
|
Canticum Nunc dimittis
Ant. Salva nos,
Canticum Simeonis
Luc. 2:29-32
2:29 Nunc dimíttis ✠ servum tuum, Dómine, * secúndum verbum tuum in pace:
2:30 Quia vidérunt óculi mei * salutáre tuum,
2:31 Quod parásti * ante fáciem ómnium populórum,
2:32 Lumen ad revelatiónem géntium, * et glóriam plebis tuæ Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salva nos, Dómine, vigilántes, custódi nos dormiéntes; ut vigilémus cum Christo, et requiescámus in pace.
|
Kantyk Nunc dimittis
Ant. Strzeż nas,
Pieśń Symeona
Łk 2:29-32
2:29 Teraz puszczasz ✠ sługę twego, Panie, * w pokoju według słowa twego:
2:30 Gdyż oczy moje oglądały * zbawienie twoje,
2:31 Któreś zgotował * przed oblicznością wszystkich narodów:
2:32 Światłość na objawienie poganów, * i chwałę ludu twego Izraelskiego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Strzeż nas, Panie, gdy czuwamy, podczas snu nas osłaniaj; abyśmy czuwali z Chrystusem i odpoczywali w pokoju.
|
Preces Dominicales{omittitur}
|
Prośby niedzielne{opuścić}
|
Oratio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Vísita, quǽsumus, Dómine, habitatiónem istam, et omnes insídias inimíci ab ea lónge repélle: Ángeli tui sancti hábitent in ea, qui nos in pace custódiant; et benedíctio tua sit super nos semper.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Nawiedź, prosimy Cię, Panie, ten dom, i oddal od niego wszelkie wrogie zasadzki: niech mieszkają w nim Twoi święci Aniołowie i strzegą nas w pokoju; a błogosławieństwo Twoje niech zawsze będzie z nami.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedícat et custódiat nos omnípotens et miséricors Dóminus, ✠ Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi i strzeże wszechmogący i miłosierny Pan, ✠ Ojciec, i Syn, i Duch Święty.
℟. Amen.
|
Antiphona finalis B.M.V.
Alma Redemptóris Mater, quæ pérvia cæli porta manes,
et stella maris, succúrre cadénti,
Súrgere qui curat, pópulo: tu quæ genuísti,
Natúra miránte, tuum sanctum Genitórem,
Virgo prius ac postérius, Gabriélis ab ore
Sumens illud Ave, peccatórum miserére.
℣. Ángelus Dómini nuntiávit Maríæ.
℟. Et concépit de Spíritu Sancto.
Orémus.
Grátiam tuam, quǽsumus, Dómine, méntibus nostris infúnde: ut, qui, Ángelo nuntiánte, Christi Fílii tui incarnatiónem cognóvimus; per passiónem ejus et crucem, ad resurrectiónis glóriam perducámur. Per eúmdem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Amen.
|
Antyfona końcowa N.M.P.
Święta Odkupiciela Matko, któraś otwartą nieba bramą pozostała
Gwiazdo morza! Wspomóż upadły lud,
Gdy powstać usiłuje. Tyś zrodziła
Ku zdumieniu całej natury, Twojego Świętego Stworzyciela,
Panną będąc przedtem i potem, Pozdrowiona usty Gabriela,
Okaż miłosierdzie grzesznikom.
℣. Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi.
℟. I poczęła z Ducha Świętego.
Módlmy się.
Łaskę Twoją prosimy Cię Panie racz wlać w serca nasze, abyśmy, którzy za zwiastowaniem anielskim Wcielenie Chrystusa, Syna Twojego poznali, przez mękę Jego i krzyż do chwały zmartwychwstania byli doprowadzeni. Przez tegoż Chrystusa Pana naszego. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. Amen.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ.
Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi.
I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego: który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł, i pogrzebion: zstąpił do piekieł: trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa; siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego: stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
|